Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Ο πραγματικός νικητής των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο!



Ο πραγματικός νικητής των εκλογών είναι ο Νίκος Αναστασιάδης αφού:

1. Κατάφερε να πετύχει τον κυριότερο του στόχο σε αυτές τις εκλογές που ήταν η απομάκρυνση του Τάσσου Παπαδόπουλου από την προεδρία του Κράτους.

2. Πέτυχε υψηλή συσπείρωση του κόμματος του.

3. Έχασε ο Ιωάννης Κασουλίδης και ο Νίκος Αναστασιάδης παρέμεινε ο ηγέτης του μεγάλου κόμματος της δεξιάς (αν κέρδιζε τις εκλογές ο Γιαννάκης θα γινόταν το νούμερο 1 στην παράταξη και ο Νίκος θα γινόταν το νούμερο 2).

4. Το αγαπημένο σχέδιο του Νίκου (σχέδιο Ανάν) έρχεται σύντομα, έστω και με άλλο όνομα.

5. Το φίδι από την τρύπα στο κυπριακό, θα πρέπει να το βγάλει ο Δημήτρης Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ, ενώ αν κέρδιζε ο Κασουλίδης, θα είχε μεγάλο μερίδιο ευθήνης και άρα και κόστος και ο ΔΗΣΥ.

*Απαράδεκτο το ΔΗΚΟ που αντί να ζητήσει και να επιμένει να αναλάβει το νευραλγικό για τον Ελληνισμό της Κύπρου, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, επέμενε να πάρει «παραγωγικά» (βλέπε ρουσφετολογικά και μίζας) Υπουργεία, αφείνοντας το εν λόγω Υπουργείο στο ΑΚΕΛ! Ντροπή...

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Ανοιχτή επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη: "Tο ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες"



Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της ακόμα και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά της εντολές της.
Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος νέοι υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα. Μετά θα έρθει η σειρά των "ατάκτων" της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας.
Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο την "Μεγάλη Αλβανία" ξεκινώντας από το Κόσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UCK.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για την χώρα μας, μερικοί "επιστήμονες" επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της "Μεγάλης Αλβανίας" την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα με την δικαιολογία ότι ανήκει στην Αλβανική Τσαμουριά απ' όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες.
Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανόφωνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.
Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας, με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και την Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία.
Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των ΗΠΑ και γι' αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία. Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως, τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση της φιλοαλβανικής τακτικής οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση. Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία τη Σερβία αλλά και την Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Έτσι γυρίζοντας σε 'μας τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική. Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από τις όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες και αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους και γι' αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο. Εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από εδώ και στο εξής θα ήμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους, όμως αφού το παιχνίδι είναι έτσι και αλλιώς για εμάς χαμένο τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά.
Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς και εμείς. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μας μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας, γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της Διεθνούς Κοινότητας του ΟΗΕ δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας, και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω την μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ήπειρο Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας υβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.
Ας κλείσουμε τα σύνορα ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες. Και θα παραμείνουμε Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.

Μίκης Θεοδωράκης,
23 Φεβρουαρίου 2008

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία!



Εδώ και χρόνια το (Κουμουνιστικό Κόμμα Κύπρου) ΚΚΚ ΑΚΕΛ φέρνει στις καλλιτεχνικές του εκδηλώσεις (και ειδικά πριν από εκλογικές αναμετρήσεις) τον γνωστό αριστερό τραγουδιστή Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Δηλώνω φανατικός θαυμαστής του εν λόγω καλλιτέχνη και τον έχω παρακολουθήσει πάρα πολλές φορές σε συναυλίες του σε Ελλάδα και Κύπρο. Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το «Χαιρετίσματα» το οποίο ο Βασίλης τραγούδησε επανειλημμένα σε συναυλίες του ΚΚΕ.

«Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία» λένε οι στίχοι του τραγουδιού και οι Κνίτες αλλά και διάφοροι άλλοι αντιεξουσιαστές χτυπιούνται στο ρυθμό του ροκ κομματιού αφού τους εκφράζει πλήρως! Η εξουσία είναι για αυτούς κάτι ξένο, κάτι το οποίο απαξιούν… «Εγώ δεν θέλω στη ζωή να κυβερνήσω…» λέει το τραγούδι και συνεχίζει: «Εγώ δεν θέλω να με κάνετε Σατράπη, ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά…».

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί το συγκεκριμένο τραγούδι ακουγόταν στις συναυλίες του ΑΚΕΛ, αλλά περισσότερο έσπαγα το κεφάλι μου να καταλάβω γιατί τα ΕΔΟΝόπουλα εκστασιάζονταν σαν και το τραγούδι αυτό γράφτηκε για αυτούς!

Το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα που από την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν στην Κυβέρνηση του πρώτου προέδρου Μακαρίου, ήταν αυτοί που έβγαλαν στην εξουσία και συγκυβέρνησαν με τον 2ρο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,Σπύρο Κυπριανού. Αυτοί από μόνοι τους ανακάλυψαν έφεραν στη Κύπρο και εξέλεξαν τον 3το πρόεδρο της Κύπρου, Γιώργο Βασιλείου. Στην κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη ήταν η μόνη κυβέρνηση που δεν συμμετείχαν. Τον Τάσσο Παπαδόπουλο τον υποστήριξαν και συγκυβέρνησαν μαζί του ενώ τώρα είναι οι ίδιοι εξουσία με τον Δημήτρη Χριστόφια!

Παρόλο που το ΑΚΕΛ ήταν πάντα μέσα στη συνδιαλλαγή και το βόλεμα, κατάφερε να καλλιεργήσει στον κόσμο του το αίσθημα ότι αδικείται και κατατρέχεται! Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί άλλοθι και δικαιολογεί τα ρουσφέτια και τις ατασθαλίες υπέρ των «δικών του» αφού τα κάνει όπως ισχυρίζεται, όταν αυτά αποκαλυφθούν, για να αποκαταστήσει την (δήθεν) αδικία!!!

Το ΑΚΕΛ όμως, προκειμένου να εκλεγεί έχει ανεβάσει τον πήχη των προσδοκιών του κόσμου πολύ! Από το ΑΚΕΛ λοιπόν περιμένουμε αυτά που μας έχει υποσχεθεί:

1. Να τα βρει με τους τουρκοκύπριους και να λύσει το κυπριακό (μακριά από το σχέδιο Ανάν).

2. Να δώσει πλουσιοπάροχα οικονομικές παροχές στον κόσμο και ειδικότερα στις ασθενέστερες τάξεις.

3. Να εξαλείψει την φτώχια! (ναι, το υποσχέθηκε και αυτό)!

4. Να μειώσει την στρατιωτική θητεία.

5. Και άλλα πολλά (βλέπε: http://akelwatch.blogspot.com/)
Θα σας παρακολουθούμε κύριοι του ΑΚΕΛ και θα σας κρίνουμε, τώρα που είστε κυβέρνυση ακόμα αυστηρότερα.

Όσο για το γνωστό άσμα, άστε κάποιους σαν μας εμάς που δεν ανήκουμε πουθενά και που δεν φλερτάραμε ποτέ με την εξουσία, να το τραγουδούμε,
«Χαιρετίσματα λοιπόν στη εξουσία» κύριοι του ΑΚΕΛ, «εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι, παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω, σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι».

ΥΓ: Άκουγα την επομένη των εκλογών τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Νίκο Αναστασιάδη να μιλά και έβγαλα το εξής συμπέρασμα: Ο άνθρωπος δεν στεναχωρήθηκε καθόλου που έχασε ο υποψήφιος του κόμματος του Ιωάννης Κασουλίδης! Φαινόταν πολύ ικανοποιημένος που έφυγε ο Τάσσος και που κατάφερε να έχει υψηλή συσπείρωση το κόμμα του!

ΥΓ2: Ουσιαστική αντιπολίτευση την ερχόμενη πενταετία ,προβλέπω να κάνει μόνο το 5% του ΕΥΡΩΚΟ (και αυτοί, εάν και όσο αντέξουν…).

ΥΓ3: Επιμένουν ακόμα να μας λένε ότι δεν πρόκειται για επανασύσταση της τριμερούς! Λένε ακόμα ότι δεν έχουν συμφωνήσει για τα Υπουργεία…:)

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

And the winner is Gristofias and KKK-Akel !!!

Κατ' αρχήν συγχωρέστε με για τα εγγγλέζικα, αλλά τώρα που θα έχουμε Πρόεδρο τον καλό άνθρωπο Gristofia, που γειώνει μόνον για να βοηθήσει τον απλό, καταπονημένο και κατατρεγμένο λαό, θα πρέπει να τα συνηθίσετε !!! Για να μην σας πω από τώρα να γραφτείτε και να μάθετε και τουρκικά, για να συνεννοάστε με τα αδέλφια μας...

Ε τελικά, ο Gristofias and KKK-Akel and New Powers, έμαθα ότι προτάθηκαν για πάνω από δέκα όσκαρ ηθοποιίας και κοροϊδίας !!!

Γιατί, τελικά δεν μας είπανε οι του Ακέλ:

1. Συναντήθηκε ή δεν συναντήθηκε ο Τάσσος με στελέχη της ΕΟΚΑ Β' ? Ή μήπως τώρα δεν τους κόφτει?

2. Είναι ή δεν είναι τελικά ψεύτες οι κύριοι Τάσσος, Τζιονής και Τσιέλεπος?

3, Είναι ή δεν είναι τελικά ο Τάσσος ένας ξεροκέφαλος (που τον εκλιπαρούσε ο Gristofias τεσσεράμιση χρόνια να δώσει τις κόκκινες γραμμές, και δεν εδέχετουν με τίποτε-έστησεν πόδι), εθνικιστής, που δεν διαπραγματεύτηκε το Ανάν, που επούλησεν την Καρπασία (ο Βασιλείου και Ιακώβου αυτά του καταμαρτυρούσαν μέχρι προχθές) και που τσιμεντώνει την διχοτόμηση?

4. Τελικά το Ακέλ, δεν μας ξεκαθάρισε: είπε ή δεν είπε ότι δεν συνεργάζεται ποτέ με τον ΔΗΣΥ? Γιατί όσο οι δημοσκοπήσεις έπαιζαν Τάσσο-Χριστόφια, μας τα μασούσαν κανονικά.

5. Τελικά κατέβηκαν εκλογές για να διώξουν τον Τάσσο από την εξουσία, ή απλώς για να την πάρουν αυτοί και να του δώσουν Προεδρία Βουλής, ΥΠΕΞ, ΥΠΕΣ κ.α. αλλά και την επόμενη 5ετία ?

Είναι πάρα πολλά αλλά δεν χρειάζεται να σας κουράζω...

Ε λοιπόν, άμαν τους ακούσεις τωρά, είναι σαν να μην έγινεν τίποτε !!! "Σαν να μην πέρασε μια μέρα" που λέει και το τραγούδι !!! Είναι όλα όμορφα κι ωραία όπως παλιά !! Σαν ερωτευμένοι πιγκουΐνοι !!!

Τελικά όμως, πόσα ψέματα θα μας πούνε οι του Ακέλ? Πόσο κουτόχορτο τρώει ο κόσμος τους και ο κόσμος των κομμάτων ΕΔΕΚ και ΔΗΚΟ?

Υ.Γ.: Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν, ότι στους πανηγυρισμούς το βράδυ της Κυριακής, θα παρελάσει στην πλατεία ελευθερίας απόσπασμα του Κόκκινου στρατού.

Επίσης, από Δευτέρας θα καταστραφούν δια πυρός όλες εθνικιστικές ελληνικές σημαίες, ενώ αλφάβητο μας θα είναι πλέον το λατινικό (που έχουν και οι Τουρκοκύπριοι). Πιθανότατα επίσης να κατασχεθεί ολόκληρη η περιουσία της εκκλησίας και να ανασταλούν επ' αόριστον οι λειτουργίες, οι γάμοι και τα βαφτίσια...Όστις παρανομεί, θα φυλακίζεται στο Κιόνελλι για να πήξει η βάκλα του...

Το δίλημμα είναι: Λύση με σαλαμοποίηση ή Συμβιβασμός με εθνική αξιοπρέπεια

Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, έθεσε εκτός μάχης τον νυν πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο. Τον μόνο εκ των τριών συν διεκδικητών που θα μπορούσε ίσως να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από την εμετική διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία όπως μας σερβιρίστηκε με το Σχέδιο Ανάν.

Οι δύο που παρέμειναν, τα γεγονότα δεικνύουν ότι δε θα καθυστερήσουν να εκμεταλλευθούν τις επερχόμενες πρωτοβουλίες και να οδηγήσουν το Κυπριακό στη τελική του διευθέτηση.

Το δίλημμα δυστυχώς πλέον είναι μεταξύ δύο επιλογών:
Η μια επιλογή, ένας αφελληνισμένος, πιθανώς και ανθέλληνας υποψήφιος, υποστηρικτής της σαλαμοποίησης Ελλήνων Κυπρίων και Τούρκων Κυπρίων (θυμηθείτε τη γνωστή τους ρήση "εμείς δεν είμαστε Έλληνες αλλά Κύπριοι !!!"). Ένας υποψήφιος, που δεν θα ενοχληθεί καθόλου, ούτε αν δεν λεγόμαστε Έλληνες, ούτε αν δεν μιλάμε Ελληνικά, αλλά ούτε κι αν δεν ανοίξει και το τελευταίο κατεχόμενο παρεκκλήσι...

Η έτερη επιλογή, ένας υποψήφιος, που απέδειξε τουλάχιστων πως δεν διακατέχεται διόλου από τέτοιου είδους συμπλέγματα. Έχει αφ' ενός αποκρυσταλλώσει σαφώς τι εθνικότητας είναι, και αφ' ετέρου σέβεται την εθνική ταυτότητα των Τούρκων συμπατριωτών μας.

Είναι οδυνηρό το γεγονός ότι υπάρχει αυτό το δίδυμο μπροστά μας, αλλά η απόφαση θα ληφθεί εξ' αποκλεισμού...Ο νοών νοείτο...

Ο Ερτογάν για τον Τάσσο


Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογάν χαιρέτησε την απομάκρυνση του Τάσσου Παπαδόπουλου από την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Αυτό από μόνο του λέει πολλά….

Οι αντιδράσεις σε Τουρκία και Κατεχόμενα για τις εκλογές

Ευρεία κάλυψη έδωσαν οι τουρκικές και τουρκοκυπριακές εφημερίδες στις εκλογές της Κυριακής, ερμηνεύοντας το αποτέλεσμα ως νίκη των πολιτικών δυνάμεων που επιθυμούν λύση. «Ο Παπαδόπουλος χάνει τη μάχη της δεύτερης θητείας», έγραψε η τουρκική Zaman, ενώ η Hurriet και Millyet έχουν τον ίδιο τίτλο: «Έχασε ο κύριος 'Όχι'».

Στα κατεχόμενα, η Kibris είχε τον τίτλο ''Έχασε ο Παπαδόπουλος'', ενώ η εθνικιστική Volkan ενοχλείται από τη δήλωση Κασουλίδη ότι ''ο πραγματικός αγώνας κατά της Τουρκίας αρχίζει τώρα'', και από τη δήλωση Χριστόφια για απελευθέρωση του Πενταδακτύλου.

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Επιστροφή των οστών 10 ελλαδιτών αγνοουμένων

Τα λείψανα δέκα Ελλαδιτών παλικαριών παραδοθήκαν χθες στους οικείους τους
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ από την εφημερίδα Φιλελεύθερος της Κύπρου

Με δόξα και τιμή αποχαιρέτησε χθες η γη της Κύπρου δέκα παλικάρια από την Ελλάδα που το 1974 την πότισαν με το αίμα τους υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και την ανεξαρτησία της. Με μια μεγαλοπρεπή τελετή, αντάξια του μεγαλείου της θυσίας τους, η κυπριακή ηγεσία, πολιτική, στρατιωτική και εκκλησιαστική, ξεπροβόδισε χθες από την πατρίδα μας δέκα νέους από την Ελλάδα που πριν από 34 χρόνια την υπεράσπισαν μέχρι θανάτου.

Δέκα μικρές κιβωτοί σκεπασμένες με ελληνικές και κυπριακές σημαίες κι ένα δάφνινο στεφάνι απιθωμένο ευλαβικά στη κάθε μια, δέκα ανάμενα καντήλια μπροστά από δέκα μαυρόασπρες φωτογραφίες συνέθεταν το εντυπωσιακό και συνάμα συγκινητικό σκηνικό χθες το πρωί στο προαύλιο του ΓΕΕΦ. Κάθετα με τις κιβωτούς των λειψάνων των δέκα πεσόντων παραταγμένος ένας λόχος καταδρομών για την απόδοση τιμών. Απέναντι από τα λείψανα η εξέδρα των επισήμων μαζί με τους συγγενείς τους. Αδέλφια, αδελφές και ξαδέλφια ήλθαν από την Ελλάδα ειδικά για τούτη την ιερή στιγμή. Ούτε μια μάνα δεν άντεξε, δεν κρατήθηκε στη ζωή για να κλάψει τούτα τα παλικάρια 34 χρόνια μετά. Η τελετή αρχίζει με την τέλεση θρησκευτικού μνημοσύνου. Κάθε φορά οι ιερείς αμέσως μετά το «υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων» αναφέρουν τον πλήρη ονομαστικό κατάλογο των πεσόντων και των βαθμό που έφεραν όταν θυσιάστηκαν. Καθώς μέλλεται το «αιωνία η μνήμη» το στρατιωτικό άγημα στέκεται «προσοχή».

Ακολουθεί το προσκλητήριο πεσόντων. Δυο αξιωματικοί, ένας της ΕΛΔΥΚ και ένας της Ε.Φ. αναφωνούν τα ονοματεπώνυμα και τον βαθμό με βροντερή φωνή. Μετά από κάθε όνομα ακολουθεί χαιρετιστήρια τιμητική ριπή από πυροβόλο όπλο. Τα μάτια των συγγενών βουρκώνουν κάτω από την τέντα των επισήμων και το ηλιόλουστο λευκωσιάτικο πρωινό αποκτά για μια στιγμή ένα χρώμα μουντό. Η συνέχεια δίδεται με τις ομιλίες των εκπροσώπων της Πολιτείας, κυπριακής και ελλαδικής.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος στρέφοντας το βλέμμα προς τα αδέλφια των ηρωικώς πεσόντων τους διαβεβαιώνει πως «η Ελλάδα και η Κύπρος υποχρεούνται να τιμούν τη θυσία τους και να αγωνίζονται για τη δικαίωσή της». κατάθεση στεφάνων Μετά τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας στεφάνια καταθέτουν τα αδέλφια και οι άλλοι συγγενείς των πεσόντων. Είναι όλοι συγκείμενοι με μάτια θολά, βουρκωμένα. Ατενίζουν τις φωτογραφίες των αγαπημένων τους τις κιβωτούς με τα λείψανα τους και σκύβουν το κεφάλι. Στη συνέχεια, δια χειρός του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι συγγενείς των πεσόντων λαμβάνουν τιμητικές πλακέτες εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη θυσία των δικών τους.

Η τελετή πλησιάζει προς το τέλος της με τη βουβή πορεία μιας διμοιρίας ΕΛΔΥΚάριων που παραλαμβάνει τις κιβωτούς με τα λείψανα ανά δυο. Μόλις λαμβάνουν ανά χείρας τις κιβωτούς με τα λείψανα η φιλαρμονική της Ε.Φ. αρχίζει να παιανίζει ένα πένθιμο εμβατήριο και οι πομπή ξεκινά κάνοντας μια κυκλική πορεία και φτάνοντας μπροστά από δέκα τζιπ της ΕΛΔΥΚ που είναι σταθμευμένα στη σειρά. Με αργές και επιβλητικές κινήσεις, απόλυτοι συγχρονισμό και σοβαρότητα, τα λείψανα μπαίνουν στο πίσω μέρος του κάθε τζιπ και η φάλαγγα ξεκινά για το στρατόπεδο της Μαλούντας. Τα αδέλφια των ηρωικώς πεσόντων σκουπίζουν τα μάτια και παίρνουν τις μαυρόασπρες φωτογραφίες των αγαπημένων τους στα χέρια. Πρέπουσα και οφειλόμενη τιμή Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέδωσε εκ μέρους της πολιτείας και του λαού, την «πρέπουσα και οφειλόμενη τιμή προς τους εξ Ελλάδος αδελφούς μας, που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την ελευθερία της Κύπρου», διερμηνεύοντας προς τους Ελλαδίτες προσκεκλημένους «τα ειλικρινή αισθήματα της παντοτινής τιμής και εκτίμησης του λαού μας, για την ηρωική θυσία των δέκα γενναίων αδελφών μας».

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ
1 Ανθυπολοχαγός Καταδρομών Δημήτρης Τσαγκιράνης
2 Δεκανέας Καταδρομών Κωνσταντίνος Μπαρώπας
3 Δεκανέας Τεχνικού Δημήτρης Καβρέντζος
4 Λοχίας Τεχνικού Ιωάννης Πολυζώης
5 Επιλοχίας Πυροβολικού Αθανάσιος Σέτσκος
6 Επιλοχίας Πυροβολικού Γεώργιος Προδρομίδης
7 Λοχίας Πεζικού Χρυσόστομος Μπολομίτης
8 Δεκανέας Πεζικού Ηλίας Κουλιαντώνης
9 Επιλοχίας Διαβιβάσεων Χαράλαμπος Γλαρέντζος
10 Λοχίας Πεζικού Μηνάς Γιαννακάκης.

οι φοτο από το blog http://aytonoma-elefthera.blogspot.com/

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Επιτέλους ξεκινήστε να φωνάζετε για αποχώρηση Τουρκικών Στρατευμάτων




Καλές είναι οι πιέσεις για εφαρμογή του Πρωτοκόλλου από την Τουρκία καθώς και για ομαλοποίηση των σχέσεων της με την Κυπριακή Δημοκρατία κτλ...


Θα πρέπει όμως επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ένα βασικό πράγμα: Η αλαζονεία και η αδιαλλαξία της Τουρκίας, στηρίζεται σε ένα και μοναδικό γεγονός. Στην στρατιωτική της πλέον υπεροχή επί του εδάφους.

Προς απόδειξη τούτου υπενθυμίζω, πως όταν κατά τα έτη 1964-1967, η Ελλάς είχε εγκαταστήσει στην Κύπρο την περιβόητη μεραρχία, η Τουρκία ήταν έτοιμη να δεχθεί ακόμα και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα (με ανταλλάγματα όπως μια στρατιωτική βάση στην Καρπασία ή το Καστελόριζο). Ο ίδιος δε ο Ντεκτάς μάλιστα εδήλωνε τότε, πως η Ένωσις Ελλάς-Κύπρου ουσιαστικά επήλθε.


Εϊναι συνεπώς, ηλίου φαεινότερο, πως εδώ θα πρέπει να εστιαστούν όλα μας τα πυρά και οι προσπάθειες. Καλά είναι και τα γενικόλογα, αλλά πρώτο και κύριο αίτημα μας, παντού και από κάθε βήμα θα πρέπει να γίνει: Η αποχώρηση των παράνομων Τουρκικών Στρατευμάτων από την Κύπρο, και κατ' επέκταση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Αιχμάλωτοι πολέμου...





Εκτελεσθέντες Αγνοούμενοι TOY ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ (από την ιστοσελίδα: http://aytonoma-elefthera.blogspot.com/2008/02/blog-post_1853.html)

ΔΕΜΕΝΟΥΣ πισθάγκωνα εκτέλεσαν τους αδήλωτους αιχμαλώτους στο χωριό Τζιάος, βδομάδες μετά τη λήξη των επιχειρήσεων του Αττίλα.

Επί 33 έτη τα ονόματά τους ήσαν στον κατάλογο των Αγνοουμένων. Το 2007 τα οστά τους εντοπίστηκαν στο Τζιάος.

Με τα τεκμήρια της άνανδρης δολοφονίας: Τα δεμένα οστά των καρπών, οι τρύπες από τις βολίδες που τους έπληξαν. Και η τρύπα της χαριστικής βολής στο κεφάλι.

«Σήμα κατατεθέν» στα περισσότερα λείψανα αγνοουμένων που ανασύρθηκαν από τις σκλαβωμένες περιοχές: Καζάφανι, Κνώδαρα, Γαλάτεια και Τζιάος. «Σήμα κατατεθέν» των εγκλημάτων που διέπραξαν, μαζικά, συστηματικά και διατεταγμένα, ο τουρκικός στρατός και οι Τουρκοκύπριοι «Μουτζαχίντ» της ΤΜΤ, στους μάχιμους και αμάχους που αιχμαλώτισαν το 1974 και έκτοτε «εξαφάνισαν» επί 33 έτη τα ίχνη τους.

ΤΩΝ ΟΚΤΩ εκτελεσθέντων αγνοουμένων «του Τζιάους» τα μαρτυρικά οστά ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA και δόθηκαν στους οικείους τους για να κηδευτούν.

Σάββατο και Κυριακή 26 και 27.1.08 κηδεύτηκαν στις Αγγλισίδες, στις Καμάρες και στο Παραλίμνι τα οστά των:- 1. Σωτήρη Χαμπή Χατζηπαναγή, από τις Μάνδρες Αμμοχώστου,- 2. Κυριάκου Κ. Σωτήρη, αγροφύλακα από το Λάπαθος Αμμοχώστου,- 3. Γεώργιου Χριστοδούλου, από τις Μάνδρες Αμμοχώστου. Σάββατο 2.2.08 κηδεύτηκαν, στον Αγ. Αθανάσιο Λεμεσού και στον προσφυγικό συνοικισμό «Στρόβολος III», τα οστά των:- 4. Γιάννη Αδάμου Καραγιάννη, από τις Μάνδρες,- 5. Φοίβου Καραγιάννη, από το ίδιο χωριό,- 6. Τόμη Όμπασιη, από τη Γύψου Αμμοχώστου. Ακολουθούν αυτό το Σαββατοκύριακο, στο Τσιακκιλερό και στις Βρυσούλες, οι κηδείες των οστών των:- 7. Δημήτρη Σύζινου, από τη Γύψου και- 8. Πασχάλη Μοσφίλη από τις Μάνδρες.

«Οι παραστρατιωτικές ομάδες των Τ/κ Μουτζαχίντ ήταν αιμοβόροι και απάνθρωποι, σάπιοι πέρα για πέρα. Γεμάτοι μίσος και σκληρότητα… πλιατσικολόγοι με φονικά ένστικτα. Οι Μουτζαχίντ κυρίως, αλλά και μερικοί αξιωματικοί δολοφονούσαν και βίαζαν σε όλη τη διαδρομή», μαρτυρεί ο εκ των υπαξιωματικών του Αττίλα Haci Kofen του 61ΣΠ της 28ης Μεραρχίας του Αττίλα. «Στις επιχειρήσεις "σκούπα" ο τουρκικός στρατός και οι Τ/κ Μουτζαχίντ δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να λεηλατούν τις περιουσίες των Ε/κ, να βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, να δολοφονούν αμάχους και παιδιά και ν' αποφασίζουν τις ομαδικές εκτελέσεις των αιχμαλώτων», μαρτυρεί ο Mustafa Ongan, δεκανέας της 48 Μοίρας Πυροβολικού του Αττίλα…

ΣΧΟΛΙΟ:
Διαβάζω όλα τα παραπάνω, για τα οστά των αγνοουμένων, που βρέθηκαν δεμένα πισθάγκωνα, και με τη χαριστική βολή στο κεφάλι...


και αναρωτιέμαι, γιατί καμία ελλαδική εφημερίδα δεν έγραψε ένα αφιέρωμα, ένα αρθράκι, κάτι τέλος πάντων, προς τιμή των μαρτυρισάντων


Σιγή ...
Παντού σιγή ...
και Αναρρωτιέμαι ποιος είναι αυτός
που δεν αφήνει τους δημοσιογράφους "να γράψουν κάτι"
Ποιός;
και τρώμε καθημερινά τόση σαβούρα
και μονοπωλεί τα δελτία ο "Ζαχόπουλος",
και "ποιο θα είναι το νέο τραγούδι στη Eurovision", και άλλα τέτοια,
για να κοιμούνται ήσυχα και όμορφα τα playmobile που κατοικούνε στην πατρίδα μου την Ελλάδα...

Αναδημοσιεύω επίσης από την εφημερίδα της Θράκης "Αντιφωνητής"

Από στόμα σε στόμα γυρνούσε, αλλά για πρώτη φορά το διαβάσαμε χτες από την γραφίδα της Σεβγκιουλ Ουλουντάγκ. Μια απίστευτη ιστορία πόνου που διηγήθηκε ο Αχμέτ Ντεριά. Ανατρίχιασα. Τι άλλο θ' ακούσουμε... Εξιστορούνται γεγονότα του 74 στην Καρπασία. Ο ίδιος δεν ήταν μάρτυρας αλλά τα διηγήθηκαν κάτοικοι της περιοχής.

Στην περιοχή Ταύρου Τούρκοι στρατιώτες προσπάθησαν να βιάσουν μια 18χρονη Ελληνίδα. Επειδή η κοπέλα όμως αντιστάθηκε της κόψαν το κεφάλι, το ξεχώρισαν από το σώμα, και μετά βίασαν το ακέφαλο σώμα. Όταν μάλιστα έγινε στρατοδικείο γι αυτήν την υπόθεση, η μάνα του κοριτσιού δεν έκανε μήνυση. Και όταν την ρώτισαν γιατί, αυτή είπε: έχω άλλα 5 παιδιά, τουλάχιστον να σωθούν αυτά...

(τουρκοκυπριακή εφημερίδα ΄Αφρικα', 27/1/2008)

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ


Μερικές αναμνήσεις από τον «αρχιεπίσκοπο με το χαμόγελο»…

Πριν μερικά χρόνια, η αδερφή μου θα στεφάνωνε ένα ζευγάρι. Ο γάμος θα γινότανε το Σάββατο. Ο πατέρας της μέλλουσας νύφης, καθηγητής Πανεπιστημίου της θεολογικής, ζήτησε από τον τοπικό μητροπολίτη να τελέσει το μυστήριο. Έλα όμως που αυτός ζήτησε χρήματα για να παραβρεθεί…

Στη συνέχεια ο πατέρας της νύφης, κάλεσε έναν άλλον μητροπολίτη, ο οποίος θα ερχόταν χωρίς χρήματα, όμως ο τοπικός μητροπολίτης τελικά δεν του επέτρεπε να έρθει..

Τελικά Σάββατο πρωί, η μητέρα μου με ενημερώνει ότι «το γάμο θα τελέσει ο ίδιος ο Χριστόδουλος! χωρίς την παρουσία του τοπικού μητροπολίτη (ο οποίος προφανώς να δυσκολευόταν να αρνηθεί την παρουσία του αρχιεπισκόπου), και φυσικά χωρίς ο αρχιεπίσκοπος να ζητάει χρήματα»! Προσπαθώ να της εξηγήσω, ότι αποκλείεται να έρθει για ένα γάμο από την Αθήνα (η πόλη μου απέχει πάρα πολύ) και ότι μάλλον δεν κατάλαβε καλά ή τον μπέρδεψε με κάποιον άλλο μητροπολίτη.

Σάββατο απόγευμα, φτάνω στην εκκλησία, και όντως βλέπω το αυτοκίνητο (ένα μαύρο Audi νομίζω) με τα διακριτικά ΑΑ (Αρχιεπίσκοπος Αθηνών) έξω από την εκκλησία! Μπαίνω μέσα, τον είδα να τελεί το μυστήριο. Δεν νομίζω να παρακολούθησα ξανά τόσο όμορφη, απλή και σεμνή τελετή. Στο τέλος μίλησε ο αρχιεπίσκοπος, τι όμορφα που παρουσίασε τα πάντα. Μας έκανε να αισθανόμαστε όλοι μια οικογένεια … Αφού τέλειωσε το μυστήριο, τον είδα να στέκεται σε μια έξοδο της εκκλησίας. Ίδιος όπως στην τηλεόραση. Με το ίδιο χαμόγελο και καλοσύνη που αφόπλιζε. Απορώ πως οι κατήγοροί του, τολμούσαν να τον κοιτάξουν στα μάτια.

Λίγα χρόνια αργότερα βαπτιζόταν τα παιδιά από το ζευγάρι που στεφανώθηκε. Τον είδα και πάλι και τον άκουσα να μιλάει. Εξήγησε για ποιο λόγο βαπτίζονται τα παιδιά αν και είναι ακόμη νήπια και δεν το έχουν επιλέξει να είναι χριστιανοί, τόσο απλά, και τόσο όμορφα και τόσο λογικά όσα έλεγε…

Τον είχα πετύχει και μια φορά στην Αμοργό. Είχε μόλις φτάσει στο νησί εκείνο το απόγευμα (συνήθιζε να πηγαίνει σχεδόν κάθε χρόνο, για ολιγοήμερες διακοπές εκεί). Ήμασταν με τις «βερμούδες» και τα «αμάνικα» (επιστρέφοντας από τη θάλασσα). Αποφάσισα τελικά να πάω να τον χαιρετίσω. Μέσα στο χαμόγελο μας ευχήθηκε καλές διακοπές. Επιτέλους, υπήρχε ένας ιερωμένος, και πολύ περισσότερο αρχιεπίσκοπος, με χαμόγελο, προσιτός και απλός στους ανθρώπους …

Ήταν ένας αρχιεπίσκοπος που έφερε επιτέλους ανανέωση στο χώρο της εκκλησίας, περιόρισε την ξύλινη θεολογίστικη γλώσσα, κατέβηκε χαμηλά και πλησίασε και αγάπησε τον απλό άνθρωπο και μίλησε για αλησμόνητες πατρίδες και για ελληνική ταυτότητα, ζορίζοντας αρκετά τους «ασυμβίβαστους…» πολιτικούς της πατρίδας μας.

Πολεμήθηκε βέβαια, πολύ. Από τους «θρησκόληπτους» , που σαν τον μεγάλο υιό της παραβολής του ασώτου, δεν ήθελαν τον άσωτο υιό να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι. Σπίτι, που έτσι κι αλλιώς, αυτοί ποτέ δεν αγάπησαν, που ποτέ δεν ένιωσαν τη χαρά να βρίσκονται δίπλα στον Πατέρα τους.
Πολεμήθηκε και από πολιτικούς, ειδικά από αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι «αριστεροί»… αλλά το μόνο τους γνώρισμα και η μόνη τους ιδεολογία είναι να υιοθετούν κάθε τι ανθελληνικό και αντιχριστιανικό και ύπουλα να το πασάρουν στην κοινωνία ως επιστημονική αλήθεια.

Φίλε Χριστόδουλε, εσύ σ όλους αυτούς έδωσες ένα μεγάλο μάθημα. Ένα μεγάλο χαστούκι. Έδωσες «Το χαμόγελό σου». Ζέστανες τον κόσμο, ζέστανες τον απλό λαό, ζέστανες τους νέους, ελπίζω να ζέστανες και όσους φανατικά σε μισούσαν.

Είμαι σίγουρος, συνεχίζεις να τους αγαπάς όλους, ανεξαιρέτως.

Γεια χαρά, Σ ευχαριστώ