Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

ΠΑΡΑΚΜΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ???

Τετάρτη 25/6/2008 κατατίθεται έγγραφο στην Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης ενημερώνοντας ότι "την ερχόμενη Παρασκευή 27/6/2008 σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί στη Θεσ/νίκη ΓΥΜΝΗ ποδηλατοδρομία". Αναφέρονται οι διοργανωτές της και καλείται η αστυνομία να παρέμβει και να συλάβει όσους τελέσουν το ΑΥΤΟΦΟΡΟ αδίκημα της ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΙΔΟΥΣ. Η αστυνομία απαντάει ότι η ΓΥΜΝΗ ποδηλατοπορεία είναι σε γνώση της και "έχει λάβει μέτρα τάξης".

Πέμπτη 26/6/2008. Εκπρόσωποι φορέων της Θεσσαλονίκης παρίστανται στην Εισαγγελεία Θεσσαλονίκης ενημερώνουν για την προαναφερθείσα ΓΥΜΝΗ ποδηλατοδρομία και ζητάνε την άμεση επέμβαση της Εισαγγελείας-Αστυνομίας σε περίπτωση που τελεστεί το πραναφερθέν αυτόφορο αδίκημα.

Παρασκευή 27/6/2008. Μεσημέρι. Το δημοτικό ραδιόφωνο fm 100 ανακοινώνει ότι η αστυνομία έχει εντολή από την εισαγγελεία να συλλάβει όποιον πραγματοποιήσει ΓΥΜΝΟΣ την ποδηλατοδρομία.

Παραθέτουμε τις παρακάτω φωτογραφίες (που τραβήξανε φίλοι μας).










Στην 1η φωτογραφία, ο "κύριος" με το κόκκινο μαντίλι και τα γυαλιά και το σύνθημα στην πλάτη φαίνεται
από το πλάι.













Στην 2η φωτογραφία ο ίδιος "κύριος" φαίνεται από πίσω, σηκώνοντας το ποδήλατό του.

Η αστυνομία παρά την πολυάριθμη παρουσία της ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ.





















Στην 3η φοτογραφία ο ίδιος "κύριος",νωρίτερα ενώ ποδηλατεί. (Η φοτο από το διαδίκτυο).

Φαίνεται πως το κορδονάκι στη μέση αποτελεί για την αστυνομία "ένδυση" και συνεπώς ο συγκεκριμένος "κύριος" ΔΕΝ είναι γυμνός...












Στην 4η φωτογραφία δύο από τους "επικεφαλείς" της ποδηλατοδρομίας (ο δεξιά έχει δημοσιεύσει ο ίδιος επανελημένα το όνομά του με συνεντεύξεις σε εφημερίδες και κανάλια: Κώστας Τερζόπουλος.

Τον αναφέρουμε ως υπεύθυνο σύμφωνα με το νόμο για την διοργάνωση της πορείας)










Στην 5η φωτογραφία έτερος εκ των "επικεφαλείς" της πορείας συνομιλεί με υψηλόβαθμο στέλεχος της Αστυνομίας.

Παρά τις συστάσεις του αξιωματικού οι "προκλητικά γδυμένοι" ποδηλάτες παρέμειναν για μία ώρα περίπου στη συμβολή Αριστοτέλους Τσιμισκή- προκαλώντας πέρα από την κυκλοφοριακή συμφόριση κατάφωρη παραβίαση του πολιστικού , ηθικού, κοινωνικού και δημοκρατικού επιπέδου της Συμπρωτεύουσας.





Ερωτήματα :
1) Με ποια λογική μπορεί μια ομάδα 50 ατόμων να περιφέρεται για πάνω από 2 ώρες (8:30-10:30) στο κέντρο της πόλης κλείνοντας δρόμους και διαλύοντας την κυκλοφορία στην πόλη? Ποιο ρόλο έχουν στην περίπτωση αυτή οι πλέον των 7 περίπου κλούβες αστυνομικών και τα δεκάδες περιπολικά, τροχονόμοι, ασφαλίτες κ μοτοσυκλετιστές της αστυνομίας? Γιατί δεν επενέβησαν??


2) Γιατί παρά την προκλητική τους εμφάνιση προσβλητική για την πλειοψηφία των πολιτων της Θεσσαλονίκης δεν διώχθηκε τελικά κανένας ποδηλάτης ούτε και υπήρξε κάποια επίπτωση στους διοργανωτές?


3) Όπως αναφέρεται στα ΜΜΕ, "ένας ξένος που επιχείρησε να παρελάσει τελείως γυμνός συνελήφθη (100-200m μετά την έναρξη της πορείας), δεν παρέλασε, αλλά τελικά αφέθηκε ελεύθερος".
Γιατί ενώ διαπράχθηκε το αυτόφορο αδίκημα δεν ασκήθηκε η προβλεπόμενη ποινική δίωξη ως οφειλόταν?


Μπορεί οι ποδηλάτες να μην παρέλασαν τελείως γυμνοί αλλά αυτές οι εικόνες προσβάλουν και προκαλούν τους Θεσσαλονικείς.

Φίλοι της Αντιπαρακμής ήταν εκεί και αποδοκίμασαν όπως και δεκάδες άλλοι Θεσσαλονικείς την εξευτελιστική αυτή πράξη.
Μήπως όμως για μια ακόμη φορά η Πολιτεία "προκάλεσε με την ατολμία της να επέμβει" ???

ΑΝΤΙΠΑΡΑΚΜΗ:
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κ λίγη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !!



Επιτέλους εκδόθηκε και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Άλλοι την χαρακτηρίζουν χαστούκι στην Τουρκία, άλλη καταπέλτη κατά της Τουρκίας και ο ¨πρόεδρος¨μας τη χαρακτηρίζει ένα ¨ευτυχές γεγονός¨. Μάλιστα! Σε αυτό το σημείο καταντήσαμε να χαρακτηρίζουμε την απόδοση διακαιοσύνης, για τις εν ψυχρώ δολοφονίες από τους μανιασμένους Γκρίζους Λύκους των δύο παλληκαριών μας, ένα απλό γεγονός, και μάλιστα ευτυχές.

Παρατίθεται ολόκληρο το άρθρο για την απόφαση:

¨Το ΕΔΑΔ έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αφορά το δικαίωμα στη ζωή καθώς και για παραβίαση του άρθρου 2 σε ό,τι αφορά τη μη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας για τις συνθήκες θανάτου των Ισαάκ και Σολωμού.

Το Δικαστήριο επεδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ, άλλες 35.000 ευρώ στη χήρα του Ισαάκ, τους γονείς του Ισαάκ και στον πατέρα του Σολωμού, ενώ η Αγκυρα θα πρέπει να καταβάλει επίσης το ποσό των 15.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα αδέλφια των Ισαάκ και του Σολωμού. Επιπλέον η Τουρκία θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.
Οι προσφυγές κατατέθηκαν από τις οικογένειες των δολοφονηθέντων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού εναντίον Τουρκίας.
Το ΕΔΑΔ, με προηγούμενη απόφασή του, έκανε αποδεκτή την προσφυγή που καταχωρήθηκε από την οικογένεια του Τάσου Ισαάκ το 1998. Ο Ισαάκ δολοφονήθηκε το 1996 στη νεκρή ζώνη στην περιοχή της Δερύνειας κατά τη διάρκεια αντικατοχικής εκδήλωσης μοτοσικλετιστών.
Το 1999, το ΕΔΑΔ, αποδέχτηκε την προσφυγή της οικογένειας του Σολωμού Σολωμού, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, όταν άοπλος, προσπάθησε να σκαρφαλώσει στον ιστό της τουρκικής σημαίας στο φυλάκιο των στρατευμάτων κατοχής της Δερύνειας για να την κατεβάσει.
Η προσφυγή των δύο οικογενειών στηρίχθηκε στα άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή), 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση στη διάκριση), της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι οικογένειες καταγγέλλουν την παράνομη δολοφονία των συγγενών τους από πράκτορες της τουρκικής Κυβέρνησης και την αδυναμία των τουρκικών Αρχών να διεξάγουν έρευνα για τις δολοφονίες.
Η υπόθεση του Σολωμού στηρίχθηκε επίσης στο άρθρο 1 (υποχρέωση στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης).¨ (Πηγή: ΚΥΠΕ)
από το blog http://aytonoma-elefthera.blogspot.com





















Φωτογραφίες από τα μνήματα των 2 ηρώων (και εξαδέρφων) : ΑΝΤΙΠΑΡΑΚΜΗ

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

Από πού κι ως που ???

Ακούμε ολοένα και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό ορισμένους ελαφρόμυαλους, να αποκαλούν την αναμέτρηση μεταξύ της Ανόρθωσης Αμμοχώστου με την ομάδα της ΑΕΚ Λάρνακος, ως "τοπικό ντέρμπι". Κι αυτό διότι η Ανόρθωση, διατηρεί την προσωρινή της έδρα στη Λάρνακα, μέχρι την ώρα της επιστροφής της στην Αμμόχωστο.

Το αναφέρω, εξ΄αφορμής της κλήρωσης του πρωταθλήματος της επόμενης σεζόν που διεξήχθει σήμερα, και που ανέδειξε ως ντέρμπι της 1ης αγωνιστικής, αυτό μεταξύ της Ανόρθωσης Αμμοχώστου με την ΑΕΚ Λάρνακος. Και δυστυχώς, ορισμένοι πανέξυπνοι μας αθλητικογράφοι, έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν ως "τοπικό ντέρμπι" !!!

Αλήθεια, από που κι ως πού κύριοι ??? Και με ελαφρά την καρδία ??? Η Ανόρθωσις, μετά την βάρβαρη εισβολή του 1974 και την εθνοκάθαρση των κατεχομένων, δυστυχώς διατηρεί οπαδούς σε ολόκληρη την ελεύθερη Κύπρο. Από την άλλη, η ΑΕΚ, είναι μια τοπική ομάδα της Λάρνακας, που προήλθε από παραδοσιακά σωματεία της Λάρνακας (Πεζοπορικός και ΕΠΑ).

Είναι πικρό, αλλά ο πιο επικίνδυνος μας εχθρός πλέον εντός των πυλών. Η πέμπτη φάλαγγα εργάζεται συστηματικά και αλλοτριώνει συνειδήσεις και πεποιθήσεις...

Αντισταθείτε στην βλακεία που κουβαλούν και που τους δέρνει...

Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

"Το νησί" . Μια ποιητική ταινία προβάλει την Ορθόδοξη ασκητική

«Το Νησί»: ένα Ορθόδοξο αριστούργημα στα αζήτητα



«Το Νησί»: Μια ταινία έμπλεη Ορθόδοξης πνευματικότητας.

Ο πρώην ροκ σταρ Πιοτρ Μαμόνωφ υποδύεται έναν μοναχό που το παρελθόν του τον στοιχειώνει.

Ο πατήρ Ιώβ που ζηλεύει την αγιότητα του πατρός Ανατόλυ.

Ο πατήρ Ανατόλυ και η προσωπική του Κόλαση.

Ο πατήρ Ανατόλυ και η διαμονισμένη κόρη του Τιχόνωφ.

Ο πατήρ Ανατόλυ θα δώσει ένα πνευματικό μάθημα ζωής στον ηγούμενο Φιλάρετο.

Συνδέσεις

Μιαρώσικη ταινία κυκλοφορεί τον τελευταίο χρόνο από χέρι σε χέρι στουςεκκλησιαστικούς κύκλους και προβάλλεται σε πολλές ενορίες. Πρόκειταιγια το πολυβραβευμένο «Το Νησί» (Ostrov) του Πάβελ Λουνγκίν, τηνμοναδική ταινία που καταγράφει στο σελιλόϊντ την Ορθόδοξηπνευματικότητα, άλλα που οι Έλληνες διανομείς απαξίωσαν να τοδιανείμουν. Και αυτό παρόλο που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκηςτου 2006.

Γραμμένο από τον Ντμίτρι Σομπόλεβ, ένανθρησκευόμενο μαθητή σχολής κινηματογράφου, «Το Νησί» είναι μια παραβολήγια την αμαρτία, την Πίστη και την λύτρωση στην ζωή ενός μοναχού πουζει στην Λευκή Θάλασσα. Η ταινία ξεκινά στην διάρκεια του ΔευτέρουΠαγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ναζί συλλαμβάνουν τον Ανατόλι, ναύτη ενόςρυμουλκού μέσα σε μια μαούνα που μεταφέρει κάρβουνο. Υπό την απειλή τουόπλου ο δειλός Ανατόλι θα αναγκαστεί πρώτα να προδώσει την κρυψώνα τουκαπετάνιου του και μετά να τον σκοτώσει με αντάλλαγμα την ζωή του. Τότεοι Γερμανοί θα ανατινάξουν το πλοίο και ο Ανατόλι θα λιποθυμήσει απότον φόβο του. Την άλλη μέρα θα τον βρουν μοναχοί από ένα κοντινόμοναστήρι και θα γίνει ο θερμαστής του μοναστηριού.

Μετά η δράση μεταφέρεται στο 1976. Τώρα οΑνατόλι είναι μοναχός, η καλύτερα ένας στάρετς. Οι απλοί άνθρωποι τονθεωρούν άγιο (ιδιότητα που ο ίδιος αρνείται) και έρχονται να τουζητήσουν την συμβουλή του για πνευματικά θέματα. Μια νεαρή ανύπαντρηκοπέλα (Γιάνα Εσίποβιτς) έρχεται να του ζητήσει συμβουλή για μίαέκτρωση. Εκείνος πριν καν του πει τίποτα της φωνάζει και της λέει ναμην σκεφτεί καν να διαπράξει τέτοιο φόνο. Μια χήρα ( Νίνα Ουσάτοβα)έρχεται να τον ρωτήσει για τον άνδρα της που χάθηκε πριν τριάντα χρόνιαστον πόλεμο. Πιο σημαντική είναι η σκηνή του θαύματος όπου μια μητέραφέρνει τον παράλυτο γιο της και εκείνος με την προσευχή και την ΘείαΧάρι τον θεραπεύει. Ενώ θα μαλώσει την μητέρα όταν θα προτιμήσει ναγυρίσει τρομοκρατημένη στην δουλειά, αντί να κάτσει στο μοναστήρι γιανα γίνει τελείως καλά ο γιός της.

Παρ' όλη την αγιότητα του, ο Ανατόλι νοιώθεισυντετριμμένος από την αμαρτία του φόνου που διέπραξε στην διάρκεια τουπολέμου. Γι' αυτό και σε όλη την διάρκεια του έργου ψέλνει την ΝοεράΠροσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον εμέ, τον αμαρτωλό». Ενώ δηλώνειστον Πατέρα Φιλάρετο (Βίκτορ Σουκορούκωφ), ηγούμενο της μονής: «Οιαρετές μου; Οι αρετές μου βρωμάνε».

Σε αυτήν την προσωπική συντριβή ο λέβητας πουο Ανατόλι εφοδιάζει με κάρβουνο γίνεται σύμβολο της θρησκευτικής καιτης προσωπικής Κόλασης. Οι τύψεις του έχουν τρελάνει τον Ανατόλι καισυμπεριφέρεται περίεργα. Τραγουδά δυνατά στο καμπαναριό, δεν κάνειμπάνιο, κάνει πλάκες στους μοναχούς. Ενώ προσεύχεται προς την αντίθετηκατεύθυνση από τους υπόλοιπους μοναχούς. Αυτή η συμπεριφορά τουπροβληματίζει τους υπόλοιπους μοναχούς, που αναρωτιούνται αν ο Ανατόλιείναι τρελός, αντί για άγιος. Ενώ υπάρχει και ο πάτερ Ιώβ (ΝτμίτριΝτιούζεφ), δεξί χέρι του ηγούμενου, που ζηλεύει το μεγαλείο τουΑνατόλι.

Όμως ο Ανατόλι δεν είναι τρελός. Είναι μιακλασσική περίπτωση ενός «εν Χριστώ σαλού», από αυτούς που υπάρχουν κατάκόρον στην Ορθόδοξη Παράδοση. «Εν Χριστός σαλός» είναι κάποιος πουφέρεται εκκεντρικά, αλλά που μέσω αυτής της συμπεριφοράς μεταδίδει τηνΔιδασκαλία του Χριστού. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιαςσυμπεριφοράς στην ταινία, είναι όταν καίγεται το κελί του ΠατέραΦιλάρετου και έρχεται να ζήσει μαζί με τον Ανατόλι. Εκείνος θα τονκλειδώσει στο καλύβι που είναι αποπνικτικό εξαιτίας του λέβητα. Ενώ θαπετάξει στην φωτιά τις αγαπημένες του μπότες και στην θάλασσα τηναγαπημένη κουβέρτα του ηγούμενου. Όμως εξαιτίας αυτού του συμβάντος οπατήρ Φιλάρετος θα καταλάβει πόσο λίγη πίστη έχει ο ίδιος και θαευχαριστήσει τον Ανατόλι που τον αποδέσμευσε από τα υλικά αγαθά. H όλησυμπεριφορά του Ανατόλι φέρνει στον νου τον Πατέρα Ζωσιμά από τους«Αδελφούς Καραμαζώφ» του Ντοστογιέφσκι. Και εδώ βρίσκεται και ένα απότα θεολογικά μηνύματα του έργου: ότι η Πίστη πάει πέρα από συμβάσειςκαι τυπολατρία.

Μια μέρα ένας ναύαρχος τον επισκέπτεται με τηνδαιμονισμένη κόρη του και εκείνος την απολυτρώνει. Ο ναύαρχοςαποδεικνύεται ότι είναι ο Τιχόνωφ, που είχε μόνο τραυματιστεί και τουλέει ότι τον έχει συγχωρήσει προ πολλού. Τώρα ο Ανατόλι μπορεί ναπεθάνει επιτέλους ήρεμος. Πριν όμως γίνει αυτό, θα κάνει ειρήνη με τονΠατέρα Ιώβ με ένα συγκλονιστικό τρόπο.

Πρέπει να πούμε ότι ο Πάβλεφ Λουντίν δενθεωρεί τον ήρωα του έξυπνο ή πνευματικό αλλά «ευλογημένο με την έννοιαότι είναι ένα γυμνό νεύρο που συνδέεται με τον πόνο του κόσμου. Ηαπόλυτη δύναμη του είναι η αντίδραση του στον πόνο των ανθρώπων που τονεπισκέπτονται. Όταν όμως το θαύμα συμβαίνει, οι λαϊκοί άνθρωποι πουαποζητούν το θαύμα δεν είναι ικανοποιημένοι, γιατί ο κόσμος δενανέχεται την ύπαρξη καθημερινών θαυμάτων» Ο Ντμίτρι Σομπόλεβ εξηγεί «ότανοι άνθρωποι ζητούν κάτι από τον Θεό κάνουν λάθος γιατί ο Θεός ξέρεικαλύτερα τι έχει ανάγκη ο άνθρωπος την συγκεκριμένη στιγμή».

Ενώ το νόημα όμως όλου του έργου υπάρχει σε μιασύντομη σκηνή, όπου ο μειλίχιος ηγούμενος καθαρίζει με την βοήθεια τουκρόκου του αυγού την καπνιά που καλύπτει την Άγια Εικόνα του Ιησού.Συνδεδεμένο με την Κόλαση, το κάρβουνο συμβολίζει τις αμαρτίες πουπρέπει να ξεπεράσει ο άνθρωπος για να επιτύχει την Θέωση, την ένωση μετον Χριστό.

Πρόκειται για μια ταινία όπου η απλότητα και ηταπεινότητα του ήρωα, η απόμακρη θέση του μοναστηριού και η ύπαρξηθαυμάτων δημιουργούν μια διαχρονική εικόνα της Ορθοδοξίας. Ενώ οιμονόχρωμοι τόνοι του άσπρου του χιονιού και του γαλακτερού μπλε φέρνουνστον νου την μυστικιστική ατμόσφαιρα του «Αντρέϊ Ρουμπλιώφ» τουΤαρκόφσκι ή της «Επιστροφής» του Αλεξάντρε Ζεβίντσγιεφ.

Προσωπικά πιστεύουμε ότι «Το Νησί» είναι τοΟρθόδοξο αντίστοιχο του «Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο Χειμώνας ... καιΆνοιξη» του Κιμ Κι Ντουκ. Όπως και εδώ, έτσι και εκεί υπήρχε ένααπομονωμένο νησί, που συμβόλιζε την πνευματικότητα και πουαντιπαρατίθετο στον έξω κόσμο της αμαρτίας και των παθών. Στηνσυγκεκριμένη περίπτωση, ο έξω κόσμος ταυτίζεται με την αθεϊα και τονυλισμό του Κομμουνισμού, με τον οποίο έρχεται σε σύγκρουση η Ορθόδοξηπνευματικότητα.

«Το Νησί» κέρδισε το 2006 έξι Χρυσούς Αετούς(τα αντίστοιχα Ρώσικα Όσκαρ) ανάμεσα τους ,αυτά της καλύτερηςσκηνοθεσίας, σκηνογραφίας ( Αλεξάντερ Ζεγκάνωφ) και Πρώτου ΑνδρικούΡόλου. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ο Πιοτρ Μαμόνωφ, που υποδύεται τονπατέρα Ανατόλι, υπήρξε ένας ροκ σταρ, ο οποίος όταν ανακάλυψε τηνΟρθοδοξία εγκατέλειψε την μουσική και απομονώθηκε σε ένα χωριό έξω απότην Μόσχα. Όπως είπε και ο βαθιά θρησκευόμενος Λουγκίν, ο Μαμόνωφέπαιξε τον εαυτό του.

Η ταινία προβλήθηκε επίσης στα Φεστιβάλ τηςΒενετίας και του Σάντανς, δημιουργώντας φοβερή αίσθηση. Μάλιστα οΠατριάρχης Αλέξεϊ ο Β' εξύμνησε το «Νησί» για την απεικόνιση της Πίστηςκαι της μοναστικής ζωής και το αποκάλεσε «ένα ζωντανό παράδειγμα πουπροσπαθεί να φέρει μια Χριστιανική προσέγγιση στην Τέχνη».

Αυτή λοιπόν την ταινία, που απεικονίζει με τονκαλύτερο τρόπο την Ρώσικη Ψυχή, έτσι όπως αναδύεται καθάρια μετά από 70χρόνια τυραννίας, οι Έλληνες διανομείς και τα ελληνικά κανάλια τηναγνοήσανε επιδεικτικά. Ίσως τους φάνηκε «σκοταδιστική». Ίσως υπακούνστην ιδεολογική τρομοκρατία των αριστερών κριτικών που πολεμούν τηνΟρθοδοξία. Υπ' όψιν ότι την ίδια τύχη είχε και το συγκλονιστικό IntoThe Great Silence του Πήτερ Γκέρινγκ για την ζωή σε ένα καθολικόμοναστήρι, που είχε κερδίσει το βραβείο καλύτερου ΕυρωπαϊκούΝτοκυμανταίρ για το 2006 . Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι αργά για κάποιουςνα αλλάξουν άποψη για τέτοιες πνευματικές ταινίες.

* ο Γιώργος Πισσαλίδης είναι κριτικόςκινηματογράφου και αυτήν την περίοδο συγγράφει το βιβλίο «Ο ΣύγχρονοςΚινηματογράφος της Δεξιάς».


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 7ης Ιουνίου 2008 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΙΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

ΚΑΙ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ

Με την υπ’ αριθμ. 244/24-9-04 απόφαση του Πρωτοδικείου της Αυλώνας, στην Αλβανία και με την επικυρούσα αυτήν υπ’ αριθμ. 302/26-12-06 του Εφετείου Αυλώνας, καταδικάστηκαν ερήμην σε ποινές 3 ετούς φυλάκισης Έλληνες ομογενείς με τις κατηγορίες της... “Έκκλησης για εθνικό μίσος” και “Προσβολής της Αλβανικής Δημοκρατίας και των συμβόλων της” για δήθεν επεισόδια που προκάλεσαν κατά τις τοπικές δημοτικές εκλογές στις 12 Οκτωβρίου 2003. Οι καταδικασθέντες Βορειοηπειρώτες είναι οι Βαγγέλης Κολλιλάς, Κώτσος Λάζαρης, Αλφρέντη Μπελέρης, Σοφίκα Ράπο και Άγγελος Κοκαβέσης.

Μάλιστα η Σοφίκα καταδικάστηκε ως “αρκετά δραστήρια στην οργάνωση της διαδήλωσης...”, αφού υπήρξε “... απο τους πρώτους που αναπέταξαν την ελληνική σημαία, με την οποία αργότερα έντυσε το κορμί της, ψάλλοντας ελληνικά τραγούδια...”.

Για το θέμα κατέθεσε ερώτηση προς την Υπουργό Εξωτερικών ο Μάκης Βορίδης ρωτώντας την Ντόρα Μπακογιάννη: Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η Ελληνική Κυβέρνηση ώστε να αποτρέψει τις δυσμενείς συνέπειες των ως άνω καταδικαστικών αποφάσεων για την ελεύθερη πολιτική δράση της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία και Με ποιον τρόπο σκοπεύει να εξαφανίσει τις συνέπειες των ανωτέρω αποφάσεων για τους καταδικασθέντες. Υπενθυμίζουμε ότι το μόνο "αδίκημα" των ομογενών μας ήταν ότι εξέφρασαν ανοιχτά την Ελληνικότητά τους!

πηγη: http://www.stoxos.gr/2008/06/blog-post_5688.html

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΦΙΜΩΣΗΣ ΙΣΤΟΧΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ


Η παρακάτω καταγγελία προέρχεται από τον ιστοχώρο του:

http://cyprus.novopress.info/
Συγκεκριμένα: http://cyprus.novopress.info/?p=99

Το παρακράτος Χριστόφια αποφάσισε να φιμώσει την ΜΟΝΗ πατριωτική διαδυκτιακή σελίδα που λέει τα πράγματα με το όνομα της και δεν φοβάται να μιλησει για εθνικισμό. Τα πιόνια του ψευτοπροοδευτικού Χριστόφια, κυπίτες και λοιποί ασφαλίτες, αποφάσισαν να αναστείλουν την σταθερή τηλεφωνία της οικίας μου χωρίς λόγο. Για 25 μέρες ήταν νεκρη η γραμμή του τηλεφώνου. Μετά απο έρευνα συναγωνιστών διαπιστώθηκε οτι η γραμμή μεταφέρθηκε σε άλλη οικία ή καλύτερα σε γραφείο της Γενικής Ασφάλειας. Άραγε γιατί;


Αν αληθεύουν τα όσα καταγγέλονται παραπάνω (απ όσο γνωρίζουμε δυστυχώς αληθεύουν) αποτελούν σίγουρα σημαντική έκπτωση της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας στην Κύπρο.

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΝΕΟΛΑΙΕΣ= ΕΚΜΑΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ

Όλοι πια σ’ αυτή τη χώρα μιλούν για τη βαθιά σήψη και τη διαφθορά, που επικρατεί στη Δημόσια Διοίκηση και στη πολιτική. (...). Από το ένα σκάνδαλο πάμε να συνέλθουμε και παρευθύς σε νέο κατρακυλάμε. Ένα τσουνάμι σκανδάλων κατέκλυσε την Ελλάδα. Ε, ρε και να κάνανε μπαμ και άλλα κράτη όπως έγινε στη Γερμανία με τη Siemens. Σκέψου για μια στιγμή μαύρε Έλληνα, να μίλαγε ο εισαγγελέας των ΗΠΑ για τη Λόκχηντ ή τη Ρίθεον, σκέψου τι θα μαθαίναμε από το Λονδίνο για τη Βίκερς, τη Γαλλία με την Αεροσπεσιάλ, τη Ρωσία για τη Ρουσβουρουζένιε, ή τα Λέοπαρτ, τα ιπτάμενα Ραντάρ, Ολυμπιακοί αγώνες, χρημασιστήρια και που να στα λέω, τελειωμό δεν έχουν. Κάθε μέρα διαβάζω και κάτι καινούργιο και η αλήθεια είναι ότι αρχίσαμε να τα συνηθίζουμε πιά και αυτό είναι το χειρότερο. Και είναι το χειρότερο γιατί έτσι αποδεικνύεται η πλήρης αδράνεια των ανακλαστικών των νεοελλήνων για μια κάποια αντίδραση σ’ αυτό το κατήφορο καταστροφής.

Εκεί λοιπόν που συλλογιζόμουνα ότι τίποτε πια δεν με εκπλήσσει και τίποτε δεν με εντυπωσιάζει όσο μαύρο και αρνητικό αν είναι, εκεί λοιπόν διάβασα στο ΠΑΡΟΝ μια συγκλονιστική είδηση. «Σιχάθηκα τον εαυτό μου- Ντρέπομαι για όσα έκανα». Επιτέλους βρέθηκε ένας νέος για να βγεί και να μιλήσει με θάρρος και ειλικρίνεια για τα άδυτα των κομματικών νεολαιών. Για τα εργαστήρια αποκτήνωσης. Τα εμαυλιστήρια συνειδήσεων. Για να μάθει ο κόσμος τι συμβαίνει μέσα στα κόμματα που από το βαλάντιο του τα τροφοδοτεί με δισεκατομμύρια. Εδώ που τα λέμε τα παίρνουν κανονικά, χωρίς να τον ρωτάνε και χωρίς να τον υπολογίζουνε. Όποιος διαβάσει τι λέει αυτός ο νεολαίος, αμέσως θα καταλάβει γιατί η Ελλάδα είναι πρώτη στη διαφθορά και γιατί δεν υπάρχει παρόν και προπαντός μέλλον. Μέλλον είναι η νέα γενιά, η νεολαία μας, που μπαίνοντας στα εκμαυλιστήρια γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη, κάθε μέρα και πιο στυγνή. «Πήγα βλαχάκι και με κάνανε εξουσία»- «δεν πλήρωνα σε κανένα μαγαζί»-«Για να περνάνε οι δικοί μας πάσαρα από πριν τη λίστα στους καθηγητές». Θα μπορούσανε αυτές οι τρείς φρασούλες να αποτελέσουν το βιογραφικό του κάθε Έλληνα υπουργού, γενικού διευθυντή και γενικά του κάθε πρωτοκλασάτου που διορίζεται σε μια θέση δημοσίου συμφέροντος. Κατεβαίνουν βλάχοι από τα χωριά τους (μεταφορικά) και ενσκήπτουν ως τυφώνες δια της εξουσίας ρημάζοντας το τόπο. Δεν πληρώνουν ποτέ και πουθενά. Συστηματικοί τζαμπατζήδες. Κάποια γραμματεύς καθαρίζει από πίσω τους τεράστιους λογαριασμούς τους, διασπαθίζοντας το δημόσιο χρήμα. Γεμίζουν τίτλους και καταλαμβάνουν καθηγητικά έδρανα, στερούμενοι γνώσης αφού τα μαθήματα τα περνάνε στο ντούκου, με κομματικές λίστες. Έγινε το Ελληνικό δημόσιο η αγελάδα με το συνεχές άρμεγμα. Τρείς μικρές φράσεις τρείς τεράστιες περιπτώσεις εξαθλίωσης σε ένα περιτύλιγμα. Η χειρότερη υποκρισία είναι να με ρωτήσετε ποιας νεολαίας ήταν αυτός ο νέος.

Όλες οι κομματικές νεολαίες ίδιες είναι και θα έλεγα ούτε το όνομά του δεν μας χρειάζεται γιατί όλοι σε μια πρέσα κτυπιούνται. Όσα αίσχη βλέπουμε σήμερα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια είναι απλά η πρακτική εξάσκηση στην ιδεολογία που εκπροσωπούν. Σπάστε, ξηλώστε, καταστρέψτε, τρομοκρατείστε τους πάντες, πέστε μόνο ψέματα, ότι όσα έγιναν ήταν προβοκάτσια, κλειδώστε και δείρετε καθηγητές και πρυτάνεις. Έχουν απομακρυνθεί απ’ όλες τις Ελληνικές αξίες, λένε όχι στη πατρίδα και στη στράτευση, εμποδίζουν τη θητεία στα δεκαοκτώ, καταλαμβάνουν ετσιθελικά τις εστίες και συμβάλουν στη διασπάθιση των κονδυλίων της παιδείας. Απίστευτη κατάσταση, αβέβαιο το Ελληνικό μέλλον, δικτατορία της βίας. Τους νονούς αυτής της Ελληνικής τραγωδίας κατονόμασε λέγοντας «είχαμε καταντήσει πιόνια στα χέρια των μεγαλοκαρχαριών».

Πέρα δηλαδή από το προσωπικό ηθικό τους κατάντημα , που τους μετέτρεψε σε αγελαίο ζώο, είναι και ανεγκέφαλα όργανα των μεγαλοκαρχαριών. Όλοι μας γνωρίζουμε αυτούς τους κομματικούς μεγαλοκαρχαρίες και το μέγα ερώτημα είναι , ως πότε θα τους ανεχόμαστε. Χαρακτηριστικός είναι και ο τρόπος που μας αφηγείται πως σχηματίζονται οι ιεραρχίες στις κομματικές νεολαίες. «Ο φαύλος κύκλος των εσωτερικών συγκρούσεων μεγάλωνε, με αποτέλεσμα όποιος ήταν το μεγαλύτερο «λαμόγιο» να επιβιώσει. Βουλευτές, καθηγητές αλλά και κομματάρχες προσπαθούσαν να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις των νεολαιών και από την άλλη οι προϋπολογισμοί του ΤΕΙ ήταν πολύ μεγάλοι για να μείνουν στα χέρια άλλων και όχι στα δικά τους». Καταλάβατε τώρα τι γίνετε στη μικρή Ελλάδα που απειλείται με αφανισμό από τους Τούρκους; Όποιος είναι το μεγαλύτερο λαμόγιο επικρατεί και αυτοί αύριο θα μας διοικήσουν. Όπως και αυτοί που μας διοικούν σήμερα είχαν αναδειχθεί τα μεγαλύτερα «λαμόγια» του χθές. Ασφαλώς και θυμάστε τον εν εκστάσει υπουργό με το ταμπούρλο.

Μη λοιπόν ξαφνιάζεστε και διερωτάσθε γιατί οι εκάστοτε διοικητές οργανισμών και επιχειρήσεων του δημοσίου κακοδιαχειρίζονται αυτό που τους ανέθεσε η πατρίδα. Τα λαμόγια είναι φτιαγμάνα ακριβώς γι’ αυτό. Μη ψάχνετε γιατί στο εξωτερικό όλοι γελάνε με μας. Τα λαμόγια τρυπώνουν παντού. «Λαμόγια», καταντήσαμε να μιλάμε τη γλώσσα τους και ανενδοιάστως να επισημοποιούμε την αργκό τους, που δολοφονεί την αρίστη των γλωσσών. Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που ανέδειξε ο νέος αυτός, που όλοι ξέραμε και δεν τολμούσαμε να περιγράψουμε στις αληθείς του διαστάσεις είναι αυτό των καθηγητών Πανεπιστημίων-ΤΕΙ κλπ. Εννοώ αυτούς που ανεδείχθησαν, όπως λέγει, με προκηρύξεις φωτογραφικές και εκλεκτορικά στημένες. Εννοώ αυτούς που περιγράφει τοσο παραστατικά στις κρίσεις μονίμων καθηγητών, «όπου όλες οι δημοσιεύσεις είναι πληρωμένες και έτσι κανείς δεν ξέρει εάν οι γνώσεις είναι του καθηγητή που τα δημοσίευσε, ή άλλων καθηγητών που τους έχουν πληρώσει για να βγάλουν τη δημοσίευση». Άκουσα τον διακεκριμένο καθηγητή κ. Δημήτρη Τσάτσο (υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις) να περιγράφει σε μια δραματική του συνέντευξη τη κατάσταση που επικρατεί στο σώμα των καθηγητών των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Είπε για τον τρόπο εκλογής τους, για τις γνώσεις τους, για το επίπεδό τους, πράγματα ανατριχιαστικά. Στο τέλος τα έκλεισε όλα σε μια φράση που ακόμα ηχεί στα αυτιά μου. «Ντρέπομαι να λέω ότι είμαι καθηγητής Πανοιστημίου».

Κύριε Τσάτσο και όσοι άλλοι σκέφτεστε το καλό της Ελληνικής Παιδείας, κάντε το γρηγορότερο την επανάστασή σας και εμείς μεν θα σας συνδράμουμε, το δε έθνος θα σας ευγνωμονεί δια βίου. Σώστε τα παιδιά μας από το βούρκο. Μη λοιπόν λυπάστε τους καθηγητές που δεν τους σέβονται οι Φοιτητές. Τους προπηλακίζουν, τους δέρνουν, τους στέλνουν στα νοσοκομεία, τους κρατούν ομήρους όμως αυτοί τα υπομένουν όλα, γιατί ξέρουν ότι το σύστημα που οι ίδιοι έφτιαξαν έχει μέσα του και αυτή την εκδοχή. Στο χώρο των πανεπιστημίων μας όλα γίνονται για προσωπικό χρηματικό όφελος. Δεν θα ανακαλέσω περιπτώσεις Παντείου, Ηρακλείου κλπ αφού είναι σε όλους μας γνωστά. Θέλω μόνο να πώ για τα ερευνητικά προγράμματα. Έλεος κύριοι. «..σε ένα μεγάλο μέρος των ερευνητικών προγραμμάτων δεν γίνεται έρευνα αλλά χάνονται τζάμπα κοινοτικά κονδύλια. Αλλά και κονδύλια του Ελληνικού κράτους χωρίς να έχουμε καινούργια επιστημονικά αποτελέσματα, ΌΛΑ τα ερευνητικά προγράμματα γίνονται ένας τρόπος ικανοποίησης των αυλικών των διοικήσεων για τις εξυπηρετήσεις». Συγκλονιστικό! Κατά τα άλλα το υπουργείο παιδείας ασχολείται με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Σκεφθείτε παρακαλώ αυτά, όταν δείτε την επιστημονική κοινότητα να φωνάζει για ακόμα περισσότερα κονδύλια στη παιδεία. Σκεφθείτε αυτά και κάνετε τους συνειρμούς σας, όταν βλέπετε τους σεισμολόγους καθηγητές να εξευτελίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αυτή την έκρηξη συνείδησης του φοιτητή δεν έχω δικαίωμα να την πνίξω στο ποτάμι των άλλων κατασκευασμένων ειδήσεων. Σήμερα είναι δυστυχώς μόνο μια, ελπίζω αύριο να είναι πολλές. Άλλωστε οι νέοι γιαυτό είναι φτιαγμένοι και όχι για να λαμογιοποιούνται.

Δημήτριος Δήμου 12/06/2008

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Σκέψεις για το "γάμο" ομοφυλοφύλων με χιούμορ κ όχι μόνο!


Ε, λοιπόν, δεν αντέχω, θα το πω: Υποστηρίζω ενθέρμως το αίτημα της συμπαθούς τάξης των ομοφυλοφίλων να τους επιτραπεί να παντρεύονται μεταξύ τους! Αφού έχουν πλήρη δικαιώματα στην «ιδιαιτερότητά» τους, γιατί όχι και στον γάμο;
Και, μάλιστα, για να είμαστε δίκαιοι, να επιτραπεί ο γάμος σε όλες τις «σεξουαλικές μειονότητες»…
Αν η διαφορετική ερωτική επιθυμία (μεταξύ συναινούντων ενηλίκων) στοιχειοθετεί πλήρες «δικαίωμα στο γάμο», τότε γιατί μόνο για τους ομοφυλόφιλους; Και οι οπαδοί του «ομαδικού έρωτα», που ζουν σε «κοινόβια», πρέπει κι αυτοί να έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται όλοι μεταξύ τους!

Αν η ομοφυλοφιλία, ως «διαφορετικότητα», στοιχειοθετεί αυτομάτως δικαίωμα στο γάμο, γιατί όχι και η… «παρτούζα»; Κι αυτή μια «σεξουαλική διαφορετικότητα» είναι.
Γιατί να μην νομιμοποιήσουμε κατευθείαν την πολυγαμία, να τελειώνουμε;

Για να σοβαρευτούμε τώρα: Ο γάμος δεν είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Δεν περιλαμβάνεται σε καμία Χάρτα Ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο γάμος για τη σύγχρονη Πολιτεία είναι μια ρύθμιση δικαίου (και βάση του Οικογενειακού Δικαίου), που θεσπίζεται ανάμεσα σε εκείνους που μπορούν να κάνουν Οικογένεια. Και «οικογένεια» σημαίνει γονείς με παιδιά. Άρα για την Πολιτεία γάμος είναι μια σύμβαση Δικαίου ανάμεσα σε εκείνους που μπορούν να γίνουν γονείς, να κάνουν παιδιά.
Αλλά τα παιδιά σου αλλάζουν τη ζωή. Σου δίνουν μεγάλες χαρές και αίσθηση πληρότητας, αλλά απαιτούν και μεγάλες θυσίες. Οικονομικές και συναισθηματικές. Έναντι αυτών των θυσιών, η Πολιτεία – κάθε Πολιτεία – θεσπίζει υποχρεώσεις και δικαιώματα - κίνητρα: Φορολογικά, ασφαλιστικά, κληρονομικά.


Οι ομοφυλόφιλοι θέλουν να επεκταθούν αυτά τα δικαιώματα σε εκείνους που δεν κάνουν παιδιά.
Μήπως, όμως, θα έπρεπε να δοθεί το δικαίωμα και στους «έγγαμους ομοφυλόφιλους» να υιοθετήσουν παιδιά;
Ε όχι βέβαια! Αν υπάρχει κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι οι «ειδικοί» (ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι κλπ.) είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται γονεϊκα πρότυπα και των δύο φύλων..
Στην περίπτωση των ομοφυλοφίλων δεν μπορεί η Πολιτεία να δίνει δικαίωμα υιοθεσίας σε «ζευγάρια» από συντρόφους του ίδιου φύλου. Δεν μπορεί η Πολιτεία να πάρει τέτοια απόφαση, όταν γνωρίζει ότι το ομοφυλόφιλο ζευγάρι δεν είναι το καλύτερο περιβάλλον για να ανατραφούν παιδιά.

Εδώ υπάρχει και μια ακόμα σκανδαλώδης διάσταση: Ομοφυλόφιλοι είναι μια μικρή μειοψηφία της κοινωνίας. 3-5% του πληθυσμού λένε οι ειδικοί. Πιο κοντά στο 15% υποστηρίζουν οι ίδιοι. Δεν έχει και πολύ σημασία. Έτσι κι αλλιώς, πολλοί εξ αυτών δεν έχουν κόψει και την… «κακή συνήθεια» της ετεροφυλοφιλίας. Και κάποια στιγμή παντρεύονται σύντροφο του αντίθετου φύλλου και είτε «κόβουν το σπορ» είτε διατηρούν μια ομοφυλοφιλική σχέση κρυφά. Αυτούς ασφαλώς δεν τους ενδιαφέρει ο γάμος των ομοφυλοφίλων. Οι υπόλοιποι ενδιαφέρονται να βρουν σύντροφο, όχι να τον… παντρευτούν.
Εκείνοι που ενδιαφέρονται να νομιμοποιήσουν το ομοφυλοφιλικό δεσμό τους είναι αυτοί (συνήθως περασμένης ηλικίας) που ουσιαστικά θέλουν να «αποκαταστήσουν» ένα πιτσιρικά ή μια πιτσιρίκα, με κίνητρο ότι θα τους κληρονομήσει. Αυτοί πρώτον, είναι μια πολύ μικρή μειοψηφία της μειοψηφίας. Και δεύτερον, γιατί τάχα πρέπει η Πολιτεία να τους βοηθήσει να «εξαγοράσουν» ένα νεαρό σύντροφο με κίνητρο την «αποκατάσταση»;
Η Πολιτεία οφείλει να βρει τρόπους να ενισχύσει την Οικογένεια και τα παιδιά, όχι να την εξισώσει με «ζευγάρια» που δεν κάνουν παιδιά και που δεν μπορούν ούτε πρέπει να τα υιοθετήσουν…

Τέλος, «μέτρο υγείας» ενός πολιτικού συστήματος είναι η αποτελεσματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει τα εκάστοτε μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας. Το αντίστροφο είναι ένδειξη σοβαρής κρίσης και επικείμενης κατάρρευσης. Για παράδειγμα, η κοινωνία του ύστερου Βυζαντίου της παρακμής - που διχαζόταν σε θεολογικές συζητήσεις «για το φύλλο των αγγέλων» την ώρα που το έζωναν οι εχθροί από παντού - δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση. Είναι παράδειγμα προς αποφυγή.
Το να τσακωνόμαστε, σήμερα, για το… «γάμο των ομοφυλοφίλων» είναι μέτρο παρακμής μιας πολιτικής τάξης, που οφείλει με άλλα να ασχολείται και σε άλλα να σκύψει. Όχι να πασχίζει να αποδείξει μια κίβδηλη «προοδευτικότητα» ασχολούμενη με κραυγαλέες – και προκλητικές - ανοησίες.


Οι ομοφυλόφιλοι έχουν απόλυτα το δικαίωμα της ερωτικής επιλογής τους. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στο σπίτι τους και στην κρεβατοκάμαρά τους. Μπορούν και να το δημοσιοποιούν, αν θέλουν. Αλλά δεν μπορούν να ζητούν αστικά δικαιώματα, τα οποία αντιστοιχούν σε υποχρεώσεις που δεν μπορούν να αναλάβουν. Και δεν μπορούν να αλλάξουν τα πρότυπα της υπόλοιπης κοινωνίας με το στανιό.
Οι πιο ευφυείς εξ αυτών το έχουν καταλάβει. Οι υπόλοιποι επιμένουν και βλάπτουν τον εαυτό τους. Γιατί δημιουργούν ήδη αντι-συσπείρωση μέσα στην κοινωνία. Εναντίον τους…Κι αυτό είναι λάθος για τους ίδιους. Είναι επικίνδυνο για όλους.
Κι είναι κρίμα

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ "ΠΕΡΙΟΙΚΟΥΣ"


Αν φώναζα στις 3π.μ. που κοιμόσουν θα έστελνες αστυνομία, σωστά;

Λευκωσία, Τετάρτη 11 Ιουνίου ‘08, 03:35 προ μεσημβρίας:

Ούτε καν «χάραμα» δεν είναι, δεν έφεξε η παραμικρή ακτίδα φωτός. Τα μόνα που σπάζουν το σκοτάδι είναι τα φώτα του δρόμου, των αυτοκινήτων και της ψευδοσημαίας του ψευδοκράτους του αληθοκατακτητή στον Πενταδάκτυλο.


Παντού ησυχία, αφού ο κόσμος κοιμάται. Κοιμόμουν κι εγώ στο σπίτι στον Λυκαβητό της μοιρασμένης Λευκωσίας. Ξαφνικά ακούω φωνές από κάποιον κύριο που προκαλεί οχληρία. Ξύπνησα. Ο κύριος τραγουδούσε, έψαλλε κάτι παράξενα, ακατανόητα! Προφανώς αδικαιολόγητα! Η ώρα 3π.μ. δεν τραγουδά ο κόσμος. Η ώρα 3π.μ. ο κόσμος δεν ψάλλει με τα μεγάφωνα αναμμένα. Η ώρα 3π.μ. έχω το ανθρώπινο δικαίωμα να κοιμούμαι, να μην με ενοχλεί κανένας, να ξεκουράζομαι διότι ξημερώνοντας πάω δουλειά. Η ώρα 3π.μ. οι άνθρωποι έχουμε το δικαίωμα να ηρεμούμε για να αντεπεξέλθουμε το πρωί στις επαγγελματικές υποχρεώσεις μας. Η ώρα 3π.μ., προσωπικά τουλάχιστον, δεν ανέχομαι κανένας να φωνάζει, δεν καταδέχομαι κανέναν να διαταράσσει την ησυχία μου.

Εσύ, φίλε μου, τί θα έκαμνες στη θέση μου; Πώς θα αντιδρούσες όταν τούτος ο κύριος αποφάσιζε να ανάψει τα μεγάφωνα για να τελέσει το κατιτίς του;

Όμως, ο κύριος ιμάμης της κατεχόμενης Λευκωσίας αποφάσισε η ώρα 3:35 προ μεσημβρίας να ψάλει! Μετά από 10 λεπτά σιώπησε. «Επιτέλους!» σκέφτηκα, «ξανά προσπάθεια για ύπνο». Μετά από διάλειμμα 4-5 λεπτών άρχισε δεύτερη προσευχή από μεγαφώνων. Διάλειμμα – Τρίτη προσευχή και ου το καθεξής.

Εγώ, εργαζόμενος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, τί μπορώ να κάμω; Πώς μπορώ να διαμαρτυρηθώ; Αν διαμαρτυρηθώ για αυτό το παράπονό μου, ξέρω, θα αποκτήσω την ταμπέλα του ακραίου, εθνικιστή, σωβινιστή και πάει τραίνο ο χαρακτηρισμός...

Τελικά, τί δικαιώματα έχω; Έχω δικαίωμα να κοιμηθώ; Έχει δικαίωμα κάποιος να φωνασκεί σε ώρα κοινής ησυχίας; Έχω δικαίωμα ανεξιθρησκείας; Έχει δικαίωμα κάποιος να προβαίνει σε θρησκευτική προπαγάνδα; Σε ποιαν Αρχή να καταφύγω να διαμαρτυρηθώ για αυτό, που πολύ φοβούμαι, μάλιστα, θα κατακριθώ;

«Νομίζω» πως απαγορεύεται η θρησκευτική προπαγάνδα προς άγραν πιστών καθόλη τη διάρκεια του νυχθημέρου, άρα ασφαλώς και σε ώρες κοινής ησυχίας.

Σας παρακαλώ, οι αρμόδιοι κάμετε κάτι για να μου διαφυλάξετε το δικαίωμά μου για ανθρώπινη ξεκούραση.

Σας παρακαλώ, οι συμπατριώτες μου συναισθανθείτε το πρόβλημα.

Σας παρακαλώ, όλοι... Καλόν Αγώναν για τη διατήρηση των Ελληνορθόδοξων ιδανικών μας, τη διασφάλιση της ρωμαίικης παράδοσής μας, την επιβίωσή μας ως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Κύπρου.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Παράρτημα:

Την Κυριακή συμμετείχα στον καθιερωμένο εκκλησιασμό. Η Θεία Λειτουργία ξεκινά κάθε Κυριακή στις 6π.μ.. Πήγα στις 07:30π.μ. μα στον προαύλιο χώρο του Ναού δεν ακουγόταν τίποτε. Πλησίασα στην πόρτα του Ναού για να ακούσω «Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα». Στις 09:18π.μ. καθόμουν στο προαύλιο πεζούλι, ακριβώς έξω από την πόρτα του Ιερού Βήματος. Άναψαν τα μεγάφωνα του Ναού. Παραξενεύτηκα. «Τόση ώρα ήταν κλειστά και στις 09:18π.μ. άναψαν».

Ασφαλώς και ανεπιφύλακτα μου απάντησε ένας φίλος. Φάνηκε «λογικό» επιχείρημα. «Είναι για να μην ξυπνήσουμε τους γείτονες».

Αμέσως σκέφτηκα... «Βέβαια! Μην ξυπνήσουμε τους κεκοιμημένους περιοίκους!»


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - ΜΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑ ...

Θυμήθηκα που διάβαζα ένα βιβλίο για την Κωνσταντινούπολη, όπου σε ένα χωριό, ο μοναδικός επιζών παππούλης πήγαινε και κτύπαγε την καμπάνα της εκκλησίας. Όχι επειδή θα γινόταν λειτουργία. Ούτως ή άλλως, ο τόπος δεν έχει παπά. Ούτε το έκαμε για να ξυπνήσει τους γειτνιάζοντες, αλλά για να ακουστεί η καμπάνα! Να ακουστεί για λίγο ο γλυκύς εκείνος ήχος της καμπάνας! Ο ήχος της καμπάνας, από τα ελάχιστα πράγματα που θυμίζουν Ορθοδοξία και Ελλάδα· ο ήχος που φέρνει αναμνήσεις· ο ήχος που κρατά εκεί, παρών ο παππούς· ο ήχος που επιμένει και διαδηλώνει παράδοση και καταβολές· ο ήχος που φωνάζει «Ελευθερία»! Ο ήχος που δεν ενοχλεί κανέναν εκεί, αλλά ενοχλεί στα δικά μας αυτιά μόνον όταν πρόκειται για ορθόδοξο ναό.


Β.ΗΠΕΙΡΟΣ- ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ - ΦΥΓΑΔΕΣ

Θυμήθηκα που άκουγα μια ομιλία του Μητροπολίτη πρώην Δρϋινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, υπέρτιμου και έξαρχου πάσης Βορείου Ηπείρου κ.Σεβαστιανού. Ο Δεσπότης διηγότανε για τη Βόρειο Ήπειρο πως «Ζει η πίστις, αγαπητοί μου, εκεί μέσα. Ζει και στις φυλακές, Ζει και στις εξορίες, Ζει με τις μανούλες, Ζει με τις γιαγιές που με κίνδυνό τους τρέχουν να πάνε ν’ ανάψουν καντηλάκια στους γκρεμισμένους εκεί πέρα ναούς. Ζει! Γι’ αυτό και τροφοδοτούνται οι φυλακές, διότι δεν συμβιβάζονται...» Και Βορειοηπειρώτης φυγάς εκ της αλβανικής κομμουνιστικής - αθεϊστικής κολάσεως (άρτι 1990) εκφωνούσε συγκλονισμένος προς τον Δεσπότη: «Περπατήσαμε όταν είδαμε στο χωριό Ποντικάδες τον σταυρό της Εκκλησίας. Τότες είπαμε ΕΔΩ ΕΛΛΑΔΑ! (...) Έπειτα, αμέσως ήρθε ο Δεσπότης μας (...) που έχουμε τόσα χρόνια να τον δούμε. (...) Παππούλη, του λέγω, γιατί δεν ξέραμε τί θα πει Δεσπότης. Παππούλη μου, αν θέλεις, έχομε από το ’64 να κοινωνήσομε. Άμα θέλεις να μας κοινωνήσεις, γιατί γινήκαμε τούρκοι! Και στις 18 Απριλίου, εκείνες τις στιγμές έκλαιε όλο το χωριό το Δελβινάκι, κι οι αστυνόμοι δακρύσανε, χορτάσαμε κλάψιμο που ύστερα από 18 χρόνια, στις 18 Απριλίου 1982, που εσείς πέρσι είχατε Πάσχα, κοινωνήσαμε κι εμείς μαζί σας»!


ΚΑΡΠΑΣΙΑ

Θυμήθηκα ακόμα τους εγκλωβισμένους μας στην Καρπασία που δεν έχουν παπά, παραμόνο τον π.Ζαχαρία στο τουρκοκρατούμενο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα. Οι καμπάνες εκεί δεν χτυπούν καθόλου, διότι οι κάτοικοι διώχθηκαν βίαια το ’74. Δεν υπάρχει άνθρωπος εκεί να τις χτυπήσει. Όσοι επιμένουν να ζουν ακόμα εκεί Ελεύθεροι – Πολιορκημένοι παρακαλούν τους έγκριτους πολιτικούς μας που τους επισκέπτονται προεκλογικά, όπως διεκδικήσουν την επιστροφή και της περιοχής της Καρπασίας, την οποία στάθηκαν ταπεινοί και υπερήφανοι ακρίτες να την φυλάσσουν. Η απάντηση που λαμβάνουν, αποστομώνει: «Δεν είναι στους υπολογισμούς μας, δεν συμπεριλαμβάνεται στα σχέδιά μας». Ερώτημα που προκύπτει: «Ε, τί στο καλό κάνουν εκείνοι οι φρουροί, τί παρέμειναν στην Καρπασία να κάνουν αφού την έχετε παραδώσει;»

Τα μεγάφωνα στην ενορία μου, λοιπόν, άναψαν για μετάδοση της Θείας Λειτουργίας στις 09:18π.μ. μήπως και ξυπνήσουμε τους γείτονες. Άλλοτε, στην αγρυπνία της Αγίας Βαρβάρας που κάμαμε, η καμπάνα δεν χτύπησε για πρόσκληση των πιστών διότι ήταν ώρα 11:00μ.μ., ώρα ύπνου, ώρα κοινής ησυχίας.

Άνθρωποι Χριστιανοί επιποθούν να ακούσουν, έστω για λίγο, τον ήχο της καμπάνας και μόνον. Άνθρωποι Χριστιανοί θέλουν να ακούνε, έστω για λίγο, τον ήχο της καμπάνας και ας ξέρουν πως δεν είναι παπάς να λειτουργήσει. Ας ξέρει ο Πολίτης παππούλης πως «άδικα» χτυπά, δεν έχει παπά, δεν έχει λαό να ακούσει. Όμως χτυπά, ώσπου χτυπά κι η καρδιά του!

Άνθρωποι Χριστιανοί διψούν για κοινωνία, Θεία Κοινωνία που στερούνται δεκάδες χρόνια.

Άνθρωποι Χριστιανοί κοιμούνται στη Θεία Λειτουργία και ενοχλούνται ΑΝ χτυπήσει καμπάνα, ΑΝ ακουστεί «κιχ» από τα μεγάφωνα. Άνθρωποι Χριστιανοί Νεοέλληνες κοιμούνται! Σκέτο κοιμούνται. Υπνώττουν. Στον ξύπνιο τους υπνοβατούν! Αλλού ο «τρελός» γερο-Πολίτης ξυπνά να χτυπήσει την καμπάνα χωρίς λόγο, ο Βορειοηπειρώτης κραυγάζει από ευτυχία πως κοινώνησε μετά από δεκαοχτώ (18!) χρόνια, ο Καρπασίτης ξέρει πως πουλήθηκε ο τόπος του...

Αγαπητέ «περίοικε» συμπατριώτη, ΞΥΠΝΑ!

Αν είσαι ξύπνιος ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΙΟΙΚΟΥΣ» πριν τον ξυπνήσει ο χότζας.

Σύνθημα: ΞΥΠΝΩ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ!

Μου εστάλλει από έναν φίλο και συναγωνιστή από την Κύπρο που υπογράφει ως :

"Πρόσφυγας εκ Περιστερωνοπηγής Αμμοχώστου-ΕΓΩ"


Φωτο 1 : Το μοναστήρι της Θεοτόκου Παμμακάριστου χρησιμοποιείται σήμερα ως τζαμί. Πηγή : http://www.metopo.gr/article.php?id=30

Φωτο 2. Φωτογραφίο από Β.Ήπειρο (Άρτα -Αυλώνος) . Ελληνόπουλα μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα μέσα στην εκκλησία.

(Όπως και στα περισσότερα μέρη της Β.Ηπείρου οι αλβανοί ΔΕΝ αναγνωρίζουν την ύπαρξη ελληνικής μειονότητας και ΔΕΝ επιθτέπουν την ίδρυση ελληνικών σχολείων με εξαίρεση ελάχιστα που λειτουργούνε στις περιοχές Αγ.Σαράντα, Αργυροκάστρου και ενός στην Κορυτσά). Φωτο από ΣΦΕΒΑ http://www.sfeva.gr

Φωτο 3-4. Φωτογραφία από http://www.apodimos.com/arthra/index_gen6.html)

Πού οδηγούν την Κύπρο οι μανούβρες Χριστόφια;

ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ - Άσσια - Κατεχόμενη Αμμόχωστος

Μετά το «νέο άνεμο που έφερε η εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας», παρατηρείται μια νέα κινητικότητα στο Κυπριακό. Ο πρόεδρος Χριστόφιας, καταξιωμένος πλέον πολιτικά, από το ύπατο αξίωμα, μπορεί πια να εφαρμόσει τη δική του πολιτική, χωρίς να μπορεί να μένει στο απυρόβλητο, επειδή «...άλλος είναι ο πρόεδρος». Νιώθει, και είναι δηλαδή, ισχυρός όσο ποτέ.


Προεκλογικά, ένα από τα συνθήματά του ήταν ότι «μπορεί καλύτερα». Μετεκλογικά, όμως... δεν βλέπουμε παραμόνο ερασιτεχνικούς χειρισμούς. Ξεκίνησε με τη γνωστή γκάφα ολκής, στο θέμα των εποίκων, και μπήκε στα βαθιά, ενεργώντας με απίστευτη ασέβεια προς τη βούληση του 76% στο δημοψήφισμα, διορίζοντας τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν στις λεγόμενες τεχνικές επιτροπές επίλυσης του Κυπριακού. Μετά από αυτό, μόνο ως κωμικοτραγική μπορεί να χαρακτηριστεί η θέση που προβάλλεται, για την αντίθεσή του στην επαναφορά του Σχεδίου Ανάν.


Τι, άραγε, να περιμένουμε μετά «την πενταετία του σκότους» (όπως χαρακτηριστικά έλεγαν κάποιοι από τους πολέμιους του Τάσσου Παπαδόπουλου); Τα πρώτα σημάδια, πάντως, δεν είναι καλά. Οι πρώτες εκατόν ημέρες της διακυβέρνησης χαρακτηρίζονται από συνεχείς εκπτώσεις στο Κυπριακό. Είναι αρκετό, το σημείο στο ανακοινωθέν Χριστόφια - Ταλάτ, που ουσιαστικά μιλά για συνεταιρισμό δύο ισότιμων Συνιστώντων Κρατών, για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της ζημιάς που προήλθε, από τις μανούβρες του νέου Προέδρου στο Κυπριακό. Να επισημάνουμε, λοιπόν, ότι, αν στα Ελληνικά ακούγεται κάπως “αθώα” η διατύπωση, δεν συμβαίνει το ίδιο και στην Αγγλική, στην οποία η μετάφραση για την “πολιτεία”, είναι η λέξη “state”, που σημαίνει κράτος, και παραπέμπει στις πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν και σε συνομοσπονδιακή λύση, μετά από παρθενογένεση.


Αυτές ακριβώς δεν ήταν οι τουρκικές επιδιώξεις, στις οποίες μέχρι τώρα όλοι (συμπεριλαμβανομένου και του Δημήτρη Χριστόφια, της προηγούμενης συγκυβέρνησης) αντιστέκονταν; Δεν είναι, πιστεύω, παρατραβηγμένο να πούμε ότι, με τους χειρισμούς αυτούς, υποβιβάζεται αυτόβουλα (σε πολύ πιο μεγάλο βαθμό από τους προκάτοχούς του), από Πρόεδρος κράτους, σε κοινοτάρχη, ισότιμο συνεταίρο του Ταλάτ. Αναρωτιόμαστε: Έχει, άραγε, χωνέψει ότι, μέσω του “τσιμεντώματος του ΝΑΙ”, η θητεία του ως Προέδρου της Κ.Δ. δεν πρόκειται ποτέ να ολοκληρωθεί; Τόσος κόπος για το ύπατο αξίωμα, για ένα τόσο άδοξο τέλος;


Προς τα πού οδεύουν τα πράγματα; Αν πρόκειται, με τα δεδομένα που έχουμε ενώπιόν μας (τη νέα έξαρση της τουρκικής αδιαλλαξίας), να εκτιμήσουμε αντικειμενικά την κατάσταση, η πιο ασφαλής πρόβλεψη είναι... προς ένα νέο ναυάγιο. Από το οποίο, όμως, πάλι θα βγούμε ζημιωμένοι. Αρχικά, οι Τούρκοι επενδύουν στη γενική κόπωση που έχει επέλθει στο Κυπριακό, και συμμετέχουν με τη στάση τους στον ανήθικο εκβιασμό που γίνεται: «Το παράθυρο ευκαιρίας άνοιξε για τελευταία φορά. Ή υπογράφετε αυτήν τη λύση, ή επέρχεται η διχοτόμηση». Δυστυχώς, σε αυτό τον εκβιασμό (που σφίγγει πιο πολύ τη θηλιά στο λαιμό της Κύπρου), συμμετέχει και η αξιωματική αντιπολίτευση (στα χαρτιά μόνο, πλέον) του ΔΗ.ΣΥ., με το Νίκο Αναστασιάδη να είναι πρώτο βιολί στην όλη προσπάθεια.


Μετά το νέο ναυάγιο, η Τουρκία θα προσπαθήσει να αναβαθμίσει περαιτέρω το ψευδοκράτος, για να προλειάνει το έδαφος για την υλοποίηση νέων στόχων στο Κυπριακό, που θα έχουν τελική κατάληξη την πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Οι Τούρκοι δεν βιάζονται, είναι γνωστό αυτό. Όπως αποκαλύπτεται σήμερα, ο στόχος τους για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είχε τεθεί από τη δεκαετία του 1950, σε συνεννόηση με τους Βρετανούς. Και παραταύτα, οι ηγέτες μας συνεχίζουν να έχουν ως παντιέρα του “αγώνα” τους, τη Διζωνική (το στόχο που έθεσαν οι κατακτητές μας). Οι Τούρκοι, με την εμμονή τους και τη μεθοδικότητά τους, απέδειξαν ότι βάζουν μακροπρόθεσμους στόχους και έχουν την ικανότητα να τους υλοποιούν. Αντίθετα από το δόγμα των δικών μας ηγετών, που δεν είναι άλλο από το... «βλέποντας και κάνοντας».


εφημερίδα : H Σημερινή 9/6/2008

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Η καταγωγή των σημερινών "Τούρκων".

Οι Τούρκοι ως λαός, ιστορικά προέρχονται από μη Καυκασοειδή φύλα και συγκεκριμένα από Μογγολικά φύλα. Αποτελεί όμως μεγάλο ερωτηματικό, η σημερινή καταγωγή των "Τούρκων".

Το άρθρο "Phylogeographic Analysis of Mitochondrial DNA in the Nogays: A Strong Mixture of Maternal Lineages from Eastern and Western Eurasia" που αφορά την προέλευση των Nogays από τον Καύκασο (pdf) περιέχει έναν χρήσιμο αναλυτικό πίνακα των μιτοχονδριακών απλοομάδων σε ένα δείγμα 218 Τούρκων, προερχόμενο από τον Richards 2000 (pdf) (θυμίζουμε ότι το μιτοχονδριακό DNA προέρχεται μόνο από τη μητέρα).

Σε αυτό το δείγμα λοιπόν, ανιχνεύτηκαν μόνον οι ακόλουθες μη Καυκασοειδείς απλοομάδες:

  • 2.78% L (Νεγροειδής)
  • 0.46% A (Μογγολοειδής)
  • 0.46% A (Μογγολοειδής)
  • 1.39% C (Μογγολοειδής)
  • 1.85% D (Μογγολοειδής)
  • 0.46% F (Μογγολοειδής)
  • 0.46% Y (Μογγολοειδής)
Επομένως, ανιχνεύτηκε 2.78% Νεγροειδούς και 5.08% Μογγολοειδούς πρόσμειξης, ή συνολικά 7.86% μη Καυκασοειδούς πρόσμειξης. Επιπλέον υπάρχουν 1.5% απλοομάδες Ινδικής προέλευσης οι οποίες όμως δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μη Καυκασοειδείς.

Επίσης, εξετάζοντας τη μη Καυκασοειδή πρόσμειξη στις Τουρκικές απλοομάδες του χρωματοσώματος Υ που καθορίζουν την πατρική καταγωγή, με δείγμα 513 Τούρκων από τη Μικρά Ασία του Cinnioglu (pdf), ανιχνεύτηκαν μόνον οι εξείς μη Καυκασοειδής απλοομάδες:
  • 0.39% A (Νεγροειδής)
  • 0.19% E3a (Νεγροειδής)
  • 0.39% E3* (Νεγροειδής)
  • 0.39% C*(xC3) (Μογγολοειδής)
  • 0.97% C3 (Μογγολοειδής)
  • 0.19% O3 (Μογγολοειδής)
  • 2.92% N*(xN3a) (Μογγολοειδής)
  • 0.97% N3a (Μογγολοειδής)
  • 0.19% Q2 (Μογγολοειδής)
  • 1.75% Q*(xQ2) (Μογγολοειδής)
Επομένως υπάρχει 0.97% Νεγροειδούς και 7.38% Μογγολοειδούς πρόσμειξης, και 8.35% συνολικά μη Καυκασοειδούς πρόσμειξης.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, η συνολική μη Καυκασοειδής πρόσμειξη στους Τούρκους μπορεί να υπολογιστεί ως 1.88% Νεγροειδής και 6.72% Μογγολοειδής, συνολικά 8.6%.

Η επιστήμη μίλησε. Τα συμπεράσματα δικά σας...

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Φασισμός μέσα και έξω από τα Πανεπιστήμια



Εγκλωβισμένοι από τις 10 το πρωί παραμένουν ο πρύτανης, Ηλίας Κουσκουβέλης, αντιπρυτάνεις και μέλη της Συγκλήτου από ομάδες φοιτητών που διέκοψαν τη συνεδρίαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και στη συνέχεια απέκλεισαν την είσοδο.

Σύμφωνα με τον πρύτανη, πρόκειται για ομάδα φοιτητών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ που ζητά να δοθούν τα πρακτικά, προκειμένου να ακυρωθεί η απόφασή τους για τον τετραετή οικονομικό προγραμματισμό του ιδρύματος που ψηφίστηκε κατά την έναρξη της συνεδρίασης.

"Η Σύγκλητος δεν πρόκειται να ανακαλέσει την απόφασή της", δήλωσε στο ΣΚΑΪ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονία, Ηλίας Κουσκουβέλης, προσθέτοντας ότι "η πολιτική ομηρία έχει μετατραπεί πλέον σε ομηρία του κοινού ποινικού δικαίου", καθώς -όπως είπε- είναι χωρίς τροφή και νερό, ενώ δεν τους επιτρέπεται η πρόσβαση ούτε στους χώρους υγιεινής
από το www.skai.gr 4/6/2008

Τι να σχολιάσει κανείς??
στην Ελλάδα μια ομάδα 40 "φοιτητών" τη μια μέρα στέλνουν τον πρύτανη του ΑΠΘ στο νοσοκομείο για νοσηλεία 3-4 ημερών διακόπτωντας τη συνεδρίαση της Συγκλήτου ,

την άλλη μέρα ισάριθμη ομάδα "φοιτητών" εγκλωβίζει και κρατάει όμηρους τον πρύτανη και τα μέλη της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στερώντας τους τροφή και νερό και τη δυνατότητα να πάνε στην τουαλλέτα

(από τις 8 το πρωι που ξεκίνησε η Σύγκλητος μέχρι τις 5-6 το απόγευμα ... που έληξε η ομηρία τους από αριστερούς και προοδευτικούς που κατά τα άλλα ... που αγωνίζονται για ανθρώπινα δικαιώματα οι υποκριτές)


και προχωράμε στα πιο πρόσφατα θλιβερά γεγονότα:

5. Ιουνίου 2008

Οι ροπαλοφόροι της Παντείου

Δελτίο Τύπου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού


Εχθές το μεσημέρι μέλη της Φοιτητικής Οργάνωσης Συναγερμού μαζί με τον πρόεδρο της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ. Γιάννη Παναγιωτακόπουλο που βρέθηκαν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για διανομή φυλλαδίων και ενημέρωση των φοιτητών, δέχθηκαν απρόκλητη επίθεση ροπαλοφόρων μελών των ΕΑΑΚ και του ΔΙΚΤΥΟΥ. Αποτέλεσμα ο τραυματισμός του προέδρου της ΝΕ.Ο.Σ. και ενός φοιτητού μέλους της Φ.Ο.Σ.

Η άνανδρη επίθεση 30 πλήρως εξοπλισμένων τραμπούκων εναντίον φυσικά άοπλων φοιτητών, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά το πώς αντιλαμβάνονται τις έννοιες της δημοκρατίας και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών οι ομάδες της Άκρας Αριστεράς, που λυμαίνονται τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα. (...)


οι αναρχικοί και οι αριστεροί λοιπόν επιτίθενται με ρόπαλα και κράνη σε άοπλους που μοιράζουν φυλλάδια
(ένα τραγούδι μιλούσε για "επαναστάτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπα" ...)


για να καταλήξουμε χθές απόγευμα ... στο κέντρο της Αθήνας ... όπου συνέβει το παρακάτω θλιβερό περιστατικό

Οι τραμπούκοι των Εξαρχείων και του πανεπιστημιακού "ασύλου"...

pelasgos 1 Μέσα σε λίγες μόνο ώρες μετά το ξεμπρόστιασμα της διασύνδεσης των ανθελλήνων, τόσο απο τον "Στόχο" όσο και μέσα στη Βουλή απο τους βουλευτές του ΛΑΟΣ, Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, "απάντησαν" με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν οι τραμπούκοι των Εξαρχείων και του πανεπιστημιακού "ασύλου", που λυμαίνονται το κέντρο της Αθήνας με τις πλάτες των πολιτικών προϊσταμένων τους. Περίπου 30 άτομα όρμησαν (...) στο βιβλιοπωλείο του εκδότη Γιάννη Γιαννάκενα (...) του επιτέθηκαν και έβαλαν φωτιά ΠΕΡΙΧΥΝΟΝΤΑΣ στο χώρο βενζίνη που είχαν μαζί τους σε μπιτόνια!

Από θαύμα γλίτωσε ο Γιάννης Γιαννάκενας, αλλά το βιβλιοπωλείο του κάηκε ολοσχερώς.

από το http://www.stoxos.gr/

και σε άλλο άρθρο:

Λίγες ώρες μετά την επίθεση που εξαπέλυσε στην Βουλή ο Άδωνις Γεωργιάδης, για το θέμα που αποκαλύπτει σήμερα ο "ΣΤΟΧΟΣ" και αφορά την απροκάλυπτη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-Ουράνιου Τόξου, με την ερώτηση Κοροβέση, οι δυνάμεις κρούσης του αριστερού παρακράτους -που ελέγχονται και καθοδηγούνται από κύκλους της Κουμουνδούρου- επιτέθηκαν και έκαψαν ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ αυτή τη φορά, το βιβλιοποπωλείο "Γεωργιάδη.

από το http://www.stoxos.gr/


Οι ακροαριστεροί συμμορίτες κυκλοφορούσαν επί ώρα στο κέντρο της Αθήνας με ρόπαλα, βόμβες μολότωφ, μπιτόνια με βενζίνη, χωρίς να γίνει καμία σύλληψη από τις αρχές. Είναι προφανές πως οι ενέργειές τους έχουν την ανοχή, αν όχι την ενεργή κάλυψη, του ίδιου του κράτους. http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3254


Από τη μία ο Αλαβάνος καλεί τον πρωθυπουργό να σέβεται τους νόμους, όσον αφορά στην ερμηνεία του άρθρου 16. Και από την άλλη ο ίδιος αλλά και ο Τσίπρας μας λένε ότι «αυτός ο νόμος δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ».

Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί


αν ακροδεξιοί ΕΚΑΙΓΑΝ κάποιο μαρξιστικό/αναρχικό βιβλιοπωλείο ο Συνασπισμός θα κανε λόγο για "ΜΕΣΑΙΩΝΑ" και "βιβλία στην πυρά" ...

τώρα???

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΤΕ ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΕΣ??

ΦΤΟΥ ΣΑΣ:

προδότες του Συνασπισμού

που διαδηλώνεται παρέα με την υπερασπίστρια της 17 Ν Κούρτοβικ στα Σκόπια

και δεν ντρέπεστε να αποκαλείτε αυτό το "τεχνητό μόρφωμα" Μακεδονία

ΦΤΟΥ ΣΑΣ




Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Συνθηκολόγηση = η άρνηση της Πολιτικής


(Του Χρύσανθου Λαζαρίδη)

Πριν λίγους μόλις μήνες (πριν το Βουκουρέστι),κάποιοι υποστήριζαν ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια με το «συνταγματικό τους όνομα» ,διότι 120 κράτη τους έχουν ήδη αναγνωρίσει ως «Μακεδονία».
Σήμερα, οι ίδιοι, υποστηρίζουν ότι πρέπει να σπεύσουμε να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια, ως «Μακεδονία», για να τα «σώσουμε από τη διάλυση».

Περίεργη θεωρία: Όταν τα Σκόπια εμφανίζονται να κερδίζουν, εμείς πρέπει να υποχωρήσουμε γιατί «χάσαμε». Όταν τα Σκόπια εμφανίζονται να παραπαίουν και να καταρρέουν και πάλι εμείς πρέπει να υποχωρήσουμε για να τους «σώσουμε»!

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία ό,τι κι αν συμβαίνει, εμείς πρέπει να υποχωρούμε πάντα. Αλλά το πράγμα γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστικό:
Οι ίδιοι μας λένε ότι απέναντι στην Τουρκία πρέπει να υποχωρήσουμε γιατί είναι «ισχυρότερη».
Απέναντι στα Σκόπια μας λένε - οι ίδιοι- πρέπει να υποχωρήσουμε, διότι τα Σκόπια «είναι πολύ αδύνατα και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε».
Σε οποιαδήποτε διαμάχη η Ελλάδα πρέπει πάντα να υποχωρεί πλήρως, σε όλα τα ζητήματα και έναντι οιουδήποτε αντιπάλου. Όταν είναι ισχυρότερος, γιατί «δεν μας παίρνει» να κάνουμε αλλιώς». Κι όταν είναι πιο αδύνατος, διότι «δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε».

Αυτά όλα δεν αντέχουν σε οποιαδήποτε κριτική. Δεν αποτελούν «επιχειρήματα» μιας συζήτησης. Είναι νευρωτικά τικ πανικού.

Συζήτηση μπορεί να υπάρξει μόνον αφότου παραμερίσουμε τέτοιες ανοησίες:
* Πρώτον, τα Σκόπια δεν τα διαλύουμε εμείς, ούτε μπορούμε να τα σώσουμε εμείς. Είναι τα εσωτερικά τους προβλήματα που τα διαλύουν και η αδυναμία τους να υπάρξουν ως «εθνικός κράτος Μακεδόνων» που περιλαμβάνει μιαν «ισότιμη συστατική εθνότητα ΜΗ Μακεδόνων(Αλβανών)...»
* Δεύτερον, δεν ευχόμαστε, ασφαλώς, για τη διάλυση των Σκοπίων. Αλλά δεν τη φοβόμαστε κιόλας. Γιατί πρέπει να μας ανησυχεί η διάλυση ενός κρατιδίου, που μπορεί να υπάρξει μόνο εξάγοντας επιθετικό αλυτρωτισμό εναντίον μας;
* Γιατί τάχα πρέπει να αγωνιζόμαστε να «διασώσουμε» ένα ασταθές κρατίδιο δίπλα μας, που φέρεται καταπιεστικά στους ίδιους τους πληθυσμούς του, επιθετικά απέναντί μας και δεν μπορεί ούτε τη δημοκρατική του νομιμότητα να διαφυλάξει;
Δεν ευχόμαστε τη διάλυση των Σκοπίων. Αλλά και δεν τη φοβόμαστε. Μπορείς να αρθρώσεις πολιτική μόνο για εξελίξεις που ΔΕΝ τις φοβάσαι. Για πράγματα που φοβάσαι, δεν αρθρώνεις πολιτική. Προετοιμάζεις συνθηκολόγηση.
Κι αυτό ακριβώς υποστηρίζουν κάποιοι στην Αθήνα: Ότι πρέπει να συνθηκολογήσουμε σε όλα. Απέναντι σε κράτη και καθεστώτα που διαλύονται.
Αλλά η συνθηκολόγηση δεν είναι Πολιτική. Είναι η άρνηση της Πολιτικής. Είναι το τέλος της Πολιτικής. Είναι και το τέλος μιας ελίτ που δεν έχει να προτείνει άλλο τίποτε, από συνθηκολόγηση σε όλα και παραίτηση απ όλα.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΞΑΝΑΚΥΜΑΤΙΣΕ ΣΤΟ ΡΙΚ!


Σύμφωνα με το μήνυμα που λάβαμε πριν λίγο από την Κύπρο μας:


«Συναγωνιστές,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι ψες κατά τις πρωινές ώρες κάναμε έπαρση της Ελληνικής σημαίας στο Ρ.Ι.Κ. (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου).


Η κίνηση μας αυτή ήταν συμβολική καθώς ξέρουμε ότι θα την υποστείλουν ξανά.


Να ξέρετε όμως

Εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια Ελληνικής ιστορίας, δεν κατάφερε να την ξεριζώσει κανένας κατακτητής. Ο κάθε Χριστόφιας και ο κάθε Θεμιστοκλέους φαίνονται πολύ μικροί για να την ξεριζώσουν τώρα!


Η νεολαία της Κύπρου δηλώνει παρoούσα, έτοιμη να αντικρούσει τα ύπουλα σχέδια τους για αφελληνισμό της Κύπρου.


Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!»




Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Η Υποστολή της ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗΣ στο ΡΙΚ


ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗ

ΠΡΟΣ ΘΕΜΗ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΡΙΚ

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στην μεγάλη πλειοψηφία των Ελλαδιτών κε Γεν.Διευθυντή του ΡΙΚ Θέμη Θεμιστοκλέους η εντολή σας προς υποστολή της Γαλανόλευκης εκ των ιστών του κρατικού ΡΙΚ. Για την προκλητική αυτή σας πράξη αφελληνισμού, επικαλεστήκατε το άρθρο 4 του Συντάγματος της Ζυρίχης, που προβλέπει την «ανάρτηση του εθνικού συμβόλου, μόνο σε γιορτές και αργίες».

Κοπιάσατε ίσως, αλλά βρήκατε την πολυπόθητη πρόφαση.

Οι ερωτήσεις είναι σαφείς κε Θεμιστοκλέους:

1. Οφείλετε κατόπιν τούτου να διατάξετε και την έπαρση της τουρκικής σημαίας στο ΡΙΚ σε κάθε τουρκική εθνική επέτειο, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;. Διότι αυτό απαιτεί το άρθρο 4 του Συντάγματος: «Αι αρχαί της Δημοκρατίας και οιονδήποτε νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου ή οργανισμός κοινής ωφελείας ιδρυόμενος διά ή συμφώνως τω νόμω της Δημοκρατίας [….] αναρτώσι κατά τας εορτάς ταυτοχρόνως ομού μετά της σημαίας της Δημοκρατίας την ελληνικήν και την τουρκικήν σημαίαν» (Άρθρο 4,2).

2. Με βάση το ίδιο άρθρο είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ και η ανάρτηση της σημαίας της Ε.Ε. στο ΡΙΚ, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

Κε Δ/ντά του ΡΙΚ με το ελληνοπρεπέστατο επώνυμο (προλαβαίνετε να το αλλάξετε και αυτό, αν το απαιτήσει η επαναπροσέγγιση με τους απογόνους του Βαγιαζήτ και του Ταμερλάνου), η Γαλανόλευκη αντιμετώπισε πολύ σκληρότερους πολέμιους από του λόγου σας.

Την πήραν στα χέρια κάτι εκατοντάδες συμπατριώτες σας το 1821 και αγωνίστηκαν ως Κύπριοι Έλληνες πλάι στον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά. Η σημαία εκείνη βρίσκεται σήμερα στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Άραγε οι Κύπριοι εθελοντές του 1821 την ύψωσαν για να την κατεβάζετε τώρα εσείς; Και με ποιο ηθικό δικαίωμα;

Την Γαλανόλευκη που υποστείλατε, οι Κύπριοι την δόξασαν και την πότισαν με αίμα σε κάθε εθνική εξόρμηση, από το 1897 μέχρι το 1940.

Την Γαλανόλευκη που υποστείλατε, ο εύζων Κώστας Κουκίδης την τύλιξε πάνω του, πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, για να μην την βεβηλώσουν οι ΝΑΖΙ κατακτητές το 1941.


Κανείς στην Ελλάδα κε Θεμιστοκλέους (άραγε τι να έλεγε ο Σαλαμινομάχος Θεμιστοκλής…) δεν σας γνώριζε μέχρι πρότινος. Να είστε όμως σίγουρος πως το «άστρο σας» ήδη ανατέλλει! Σε λίγο καιρό θα έχετε γίνει πάλι άγνωστος! Θα μείνει όμως η πράξη σας να θυμίζει το πέρασμά σας…

Η Γαλανόλευκη, σύμβολο διαχρονικό του εθνικού μας ΕΙΝΑΙ, έχει αντέξει πολλούς και πολλά, ιδίως εν Κύπρω. Απείρως ισχυρότερους και επικινδυνέστερους. Δεν την νίκησαν Άγγλοι και Τούρκοι και κάθε λογής δυνάστες. Μάλλον είστε λίγος για να την νικήσετε εσείς….

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗΣ

ΜΕΛΟΣ Κ.Ε. ΛΑ.Ο.Σ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ-ΚΥΠΡΙΟΛΟΓΟΣ