Αιχμάλωτοι πολέμου...

Εκτελεσθέντες Αγνοούμενοι TOY ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ (από την ιστοσελίδα: http://aytonoma-elefthera.blogspot.com/2008/02/blog-post_1853.html)

ΔΕΜΕΝΟΥΣ πισθάγκωνα εκτέλεσαν τους αδήλωτους αιχμαλώτους στο χωριό Τζιάος, βδομάδες μετά τη λήξη των επιχειρήσεων του Αττίλα.

Επί 33 έτη τα ονόματά τους ήσαν στον κατάλογο των Αγνοουμένων. Το 2007 τα οστά τους εντοπίστηκαν στο Τζιάος.

Με τα τεκμήρια της άνανδρης δολοφονίας: Τα δεμένα οστά των καρπών, οι τρύπες από τις βολίδες που τους έπληξαν. Και η τρύπα της χαριστικής βολής στο κεφάλι.

«Σήμα κατατεθέν» στα περισσότερα λείψανα αγνοουμένων που ανασύρθηκαν από τις σκλαβωμένες περιοχές: Καζάφανι, Κνώδαρα, Γαλάτεια και Τζιάος. «Σήμα κατατεθέν» των εγκλημάτων που διέπραξαν, μαζικά, συστηματικά και διατεταγμένα, ο τουρκικός στρατός και οι Τουρκοκύπριοι «Μουτζαχίντ» της ΤΜΤ, στους μάχιμους και αμάχους που αιχμαλώτισαν το 1974 και έκτοτε «εξαφάνισαν» επί 33 έτη τα ίχνη τους.

ΤΩΝ ΟΚΤΩ εκτελεσθέντων αγνοουμένων «του Τζιάους» τα μαρτυρικά οστά ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA και δόθηκαν στους οικείους τους για να κηδευτούν.

Σάββατο και Κυριακή 26 και 27.1.08 κηδεύτηκαν στις Αγγλισίδες, στις Καμάρες και στο Παραλίμνι τα οστά των:- 1. Σωτήρη Χαμπή Χατζηπαναγή, από τις Μάνδρες Αμμοχώστου,- 2. Κυριάκου Κ. Σωτήρη, αγροφύλακα από το Λάπαθος Αμμοχώστου,- 3. Γεώργιου Χριστοδούλου, από τις Μάνδρες Αμμοχώστου. Σάββατο 2.2.08 κηδεύτηκαν, στον Αγ. Αθανάσιο Λεμεσού και στον προσφυγικό συνοικισμό «Στρόβολος III», τα οστά των:- 4. Γιάννη Αδάμου Καραγιάννη, από τις Μάνδρες,- 5. Φοίβου Καραγιάννη, από το ίδιο χωριό,- 6. Τόμη Όμπασιη, από τη Γύψου Αμμοχώστου. Ακολουθούν αυτό το Σαββατοκύριακο, στο Τσιακκιλερό και στις Βρυσούλες, οι κηδείες των οστών των:- 7. Δημήτρη Σύζινου, από τη Γύψου και- 8. Πασχάλη Μοσφίλη από τις Μάνδρες.

«Οι παραστρατιωτικές ομάδες των Τ/κ Μουτζαχίντ ήταν αιμοβόροι και απάνθρωποι, σάπιοι πέρα για πέρα. Γεμάτοι μίσος και σκληρότητα… πλιατσικολόγοι με φονικά ένστικτα. Οι Μουτζαχίντ κυρίως, αλλά και μερικοί αξιωματικοί δολοφονούσαν και βίαζαν σε όλη τη διαδρομή», μαρτυρεί ο εκ των υπαξιωματικών του Αττίλα Haci Kofen του 61ΣΠ της 28ης Μεραρχίας του Αττίλα. «Στις επιχειρήσεις "σκούπα" ο τουρκικός στρατός και οι Τ/κ Μουτζαχίντ δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να λεηλατούν τις περιουσίες των Ε/κ, να βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, να δολοφονούν αμάχους και παιδιά και ν' αποφασίζουν τις ομαδικές εκτελέσεις των αιχμαλώτων», μαρτυρεί ο Mustafa Ongan, δεκανέας της 48 Μοίρας Πυροβολικού του Αττίλα…

ΣΧΟΛΙΟ:
Διαβάζω όλα τα παραπάνω, για τα οστά των αγνοουμένων, που βρέθηκαν δεμένα πισθάγκωνα, και με τη χαριστική βολή στο κεφάλι...

και αναρωτιέμαι, γιατί καμία ελλαδική εφημερίδα δεν έγραψε ένα αφιέρωμα, ένα αρθράκι, κάτι τέλος πάντων, προς τιμή των μαρτυρισάντων

Σιγή ...
Παντού σιγή ...
και Αναρρωτιέμαι ποιος είναι αυτός
που δεν αφήνει τους δημοσιογράφους "να γράψουν κάτι"
Ποιός;
και τρώμε καθημερινά τόση σαβούρα
και μονοπωλεί τα δελτία ο "Ζαχόπουλος",
και "ποιο θα είναι το νέο τραγούδι στη Eurovision", και άλλα τέτοια,
για να κοιμούνται ήσυχα και όμορφα τα playmobile που κατοικούνε στην πατρίδα μου την Ελλάδα...

Αναδημοσιεύω επίσης από την εφημερίδα της Θράκης "Αντιφωνητής"

Από στόμα σε στόμα γυρνούσε, αλλά για πρώτη φορά το διαβάσαμε χτες από την γραφίδα της Σεβγκιουλ Ουλουντάγκ. Μια απίστευτη ιστορία πόνου που διηγήθηκε ο Αχμέτ Ντεριά. Ανατρίχιασα. Τι άλλο θ' ακούσουμε... Εξιστορούνται γεγονότα του 74 στην Καρπασία. Ο ίδιος δεν ήταν μάρτυρας αλλά τα διηγήθηκαν κάτοικοι της περιοχής.

Στην περιοχή Ταύρου Τούρκοι στρατιώτες προσπάθησαν να βιάσουν μια 18χρονη Ελληνίδα. Επειδή η κοπέλα όμως αντιστάθηκε της κόψαν το κεφάλι, το ξεχώρισαν από το σώμα, και μετά βίασαν το ακέφαλο σώμα. Όταν μάλιστα έγινε στρατοδικείο γι αυτήν την υπόθεση, η μάνα του κοριτσιού δεν έκανε μήνυση. Και όταν την ρώτισαν γιατί, αυτή είπε: έχω άλλα 5 παιδιά, τουλάχιστον να σωθούν αυτά...

(τουρκοκυπριακή εφημερίδα ΄Αφρικα', 27/1/2008)