Προφητείες αγίων γερόντων της Ορθοδοξίας για τις μέρες που πλησιάζουν

“555 Χρόνια από την Άλωση της Πόλης και το παρακάτω κείμενο φαντάζει περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ…”

Ο Γέροντας Παΐσιος αποκαλύπτει στον Ανέστη Μαυροκέφαλο, τα γεγονότα που θα προηγηθούν της παράδοσης της Κωνσταντινούπολης στους Έλληνες, όπως επίσης και ορισμένα από εκείνα που θα ακολουθήσουν

Καθώς η καταγωγή μας είναι απʼ την Καππαδοκία και η μία γιαγιά μας κατάγεται απʼ το χωριό του Γέροντα, απʼ τα Φάρασα, ενώ η άλλη απʼ την Καισάρεια, έχουμε κοινές ρίζες με το Γέροντα, και επειδή εκείνα τα μέρη μας πονάνε ιδιαίτερα τώρα που είναι σε ξένα χέρια, ρωτούσα συνέχεια το Γέροντα για την Τουρκία, τι θα γίνει με τον Ελληνισμό και άλλα σχετικά.

Κάποτε, είχα πάει στο Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μία παρέα από πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα το Γέροντα ποιές προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία. “Γέροντα”, του λέω, “απʼ την Αλεξανδρούπολη είμαστε. Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει;” Μου απαντά: “Κοίταξε να δεις. Οι Τούρκοι δε θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι”.

Μετά ρωτάω: “Γέροντα, πώς θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο;” “Όταν”, λέει, “θα ακούσεις την τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί”. Λέω: “Και ποια κράτη θα συμμετέχουν;” “Κοίταξε, μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: “Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;” Όλοι, όμως, θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι, θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο”.

Σʼ αυτό το σημείο ρωτάω: “Εμείς, τι θα κάνουμε; Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σʼ αυτόν τον πόλεμο;” “Όχι” λέει. “Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μη στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί, όποιος πάρει μέρος σʼ αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε… Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και θα μετανοήσουν. Γιʼ αυτό, επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δε θα πάθουμε κακό οι Έλληνες. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς το Μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχονται. Και θα Βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι. Τότε, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλει ως μεσάζοντας, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Είναι ευλαβής, είναι καλός”. “Γέροντα”, τον ρωτάω μετά, “την Πόλη θα την δώσουν σʼ εμάς;” “Θα την δώσουν σε μας, όχι επειδή θα το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων. Τότε θα το καταλάβουν αυτό. Αυτά που σου λέω, μην τα πεις σε κανένα. Θα σε βγάλουν τρελλό. Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα. Τότε θα το καταλάβεις”. Αυτή η συζήτηση με το Γέροντα έγινε το 1991, όταν υπηρετούσα στο στρατό.

‘Αλλη φορά, ο Γέροντας είπε: “Η διοίκηση της Πόλης, από μας, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική”. Γνώρισα και τρεις αξιωματικούς που είχαν πάει στο Γέροντα. Απʼ τους τρεις αξιωματικούς ο ένας έλεγε: “Μόνο σε μένα ο Γέροντας είπε πως θα είμαι διοικητής στρατιωτικού τμήματος στην Πόλη. Στους άλλους δεν ανέφερε τίποτε”.

Κάποια άλλη παρέα είχε πάει στο Γέροντα. Ένας απʼ αυτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης. Σε μια στιγμή, γυρίζει ο Γέροντας, τον δείχνει με το δάκτυλο - αυτός, σημειωτέον, πήγαινε στο Γέροντα για πρώτη φορά - και του λέει:

“Εσύ, σαν πολιτικός μηχανικός, θα συμβάλεις στην ανοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθεί απʼ την αρχή”.

Γύρισε και τον έδειξε με το δάκτυλο μπροστά σε όλους. Το παιδί, τότε, ήταν φοιτητής. Μετά, ο Γέροντας γυρίζει σε μένα και λέει:

“Κι εσύ, Ανέστη, θα πας στην Πόλη. Κι εσείς οι δύο - έδειξε εμένα και τον φίλο μου - θα πάτε στην Πόλη, αλλά για άλλο σκοπό”.

Δε μου τον φανέρωσε το σκοπό. Μετά απʼ αυτό, μου μπήκε η επιθυμία να μάθω τουρκικά.

Μια άλλη φορά που είχα πάει στο κελλί του Γέροντα, έτυχε να είναι μέσα ένας πρώην μουσουλμάνος από τη Θράκη. Τον πιάνω και του λέω:

“Εσύ πώς συνέβη και ήλθες εδώ, στο Γέροντα;” Σταύρο τον έλεγαν.

“Άσε”, λέει, “κάτσε να σου πω. Ο Γέροντας μας έκανε ένα πολύ μεγάλο θαύμα και πίστεψε όλη η οικογένειά μου. Μετά ήλθε στο χωριό και φρόντισε να Βαπτισθούμε”.

Και σε άλλη επίσκεψή μας στην Παναγούδα, ήταν παρών και ο μουσουλμάνος που Βαφτίσθηκε, ο Σταύρος. Τότε, πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα, πώς θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη. Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι, εμάς, θα μας αγγίξει η πείνα, λέει ο κύριος Σταύρος:

“Γέροντα, να κρατήσω ένα σακκί αλεύρι για να μπορέσω νʼ αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά;”

“Όχι”, του λέει, “μην παίρνεις, γιατί ο γείτονάς σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει”!

Δηλαδή, προείδε ο Γέροντας ποιός θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας. Εκείνος φυσικά θα ζει σε χωριό. Τώρα, εμείς που ζούμε στις πόλεις, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Γιʼ αυτό, άλλη φορά, ο Γέροντας έλεγε:

“Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργείτε. Κοντά σε σας, θα βοηθήσετε και κάποιον που δεν θα έχει”.

“Εντυπωσιακές λαϊκές παραδόσεις και χρησμοί επιμένουν ότι το καλοκαίρι και η επόμενη περίοδος που ακολουθεί είναι εξαιρετικά κρίσιμα. Είναι χαρακτηριστικός ο θρύλος που είναι ευρέως γνωστός και διαδεδομένος στους Τούρκους, και λέει πως όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής εισήλθε στην Αγία Σοφία νικητής, σήκωσε το βλέμμα και είδε σε όραμα ψηλά τον αριθμό 555 και ταυτόχρονα άκουσε μια φωνή που του έλεγε:

“ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΓΙΑ 555 ΧΡΟΝΙΑ”.

Το καταπληκτικό είναι βέβαια ότι η “περίοδος” αυτή λήγει το 2008,(1453 συν 555 =2008!) τη στιγμή που στη γύρω περιοχή εξελίσσονται με τρομακτικά γρήγορους ρυθμούς ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΑ γεγονότα.

Ένα άλλο σημάδι που έχει όπως ακούγεται αναστατώσει την τουρκική λαϊκή ψυχή,είναι ο θρύλος που λέει ότι "ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΦΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ"

Με έκπληξη η κοινή γνώμη άκουσε πριν λίγες εβδομάδες την είδηση ότι οι παμπάλαιοι σοβάδες με τους οποίους οι Οθωμανοί είχαν καλύψει τις αγιογραφίες του ναού, άρχισαν να πέφτουν από μόνοι τους εντελώς ανεξήγητα και να αποκαλύπτουν τα πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας, Αγίων και Βυζαντινών αυτοκρατόρων! Ακόμη πιο παράξενο είναι ότι οι τουρκικές αρμόδιες υπηρεσίες έχουν προσπαθήσει να αποκαταστήσουν τη… ζημιά αλλά μέχρι σήμερα τουλάχιστον αυτό έχει καταστεί αδύνατον!!!”.

(Σ.Σ: Ο Αριθμός 555 για πολλούς ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΜΗΝΥΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ.)

Προφανώς ήδη έχουμε μπει σε τροχιά εξελίξεων. Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ.

ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

«Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά».

«Δεν θα φθάσει ο στρατός στην Πόλη• στη μέση του δρόμου θάρθει το μαντάτο, ότι έφθασε το ποθούμενο». Κατά το υπ’ αριθμόν 32 του Κ. Β. Τριανταφύλλου, ελέχθη στον Κολινδρό Πιερίας και το εξής: “H μεγάλη μάχη θα γίνει στην Πόλη. Εκεί θα μαζωχτούν όλα τα κράτη και θα
χυθεί τόσο αίμα που θα κολυμπήσει μοσχάρι. Νικητής θα βγει το ξανθό γένος. Εμείς θα είμαστε με το ξανθό γένος”.

«Θαρθεί καιρός που θα κατέβει το Ρώσικο γένος για να πηγαίνουν στους Εβραίους, όπου θα γίνει πόλεμος και θα πλέξη το τριχρονίτικο δαμάλι στο αίμα. Θα είναι τακτικός στρατός. Απ’ αυτόν δεν θα πάθετε τίποτε. Αλλά από το ρέμπελο θα πάθετε πολλά. Αν περάσει από την Αυλώνα, χαρά στην Μακεδονία. Aν περάσει από τη Μακεδονία, αλλοίμονο στη Μακεδονία. Θα γίνει μεγάλο κακό».

«Όταν γίνει η Εγνατία οδός, τα στρατεύματα θα περάσουν από αυτήν. Η κεφαλή των στρατευμάτων θα φθάσει στην Κωνσταντινούπολη και η ουρά θα βρίσκεται στην Αυλώνα».

Στην Χαλκιδική όπου εδίδασκε ο Άγιος Κοσμάς, σύμφωνα με τη μαρτυρία γεροντοτέρων που μετέδωσε σε μας ο καπετάνιος κ. Παρασκευάς Κοκώνας, όταν ρωτήθηκε για το πότε θα έρθουν τα χρόνια των γεγονότων της Πόλης, έδωσε και τα εξής δύο σημεία που θα προηγηθούν:

1ον: ότι «Θα ενωθούν τα χωριά» και

2ον: ότι «ο Κραβασαράς στον Άθωνα θα ανθήσει» δηλ η περιοχή του Αγίου Όρους που είναι σαν μικρό ακρωτήριο ανάμεσα στην Δάφνη και τη Μονή της Σίμωνος Πέτρας.

Τώρα τα χωριά ενώθηκαν όχι από πυκνή κατοίκηση, αλλά διοικητικά με το σχέδιο «Καποδίστριας». Και η άγονη μέχρι τώρα θέση του Κραβασαρά, γέμισε όχι από φυτοκαλλιέργειες, αλλά από κελλιά Ρώσων Μοναχών! Ο ίδιος μάλιστα ο πρόεδρος Πούτιν της Ρωσίας εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του για αυτούς, όταν επισκέφθηκε μέσα στο 2005 το Άγιον Όρος. Και τα δύο σημεία λοιπόν πραγματοποιήθηκαν.

(ΛΕΩΝΤΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ):

Προχθές συναντήθηκα επάνω με ένα φίλο μου που πήγε με μια παρέα στο Όρος και μόλις την πιο προηγούμενη βδομάδα είχε επιστρέψει. Συναντήθηκε εκεί λοιπόν με έναν γνωστό μας ιερομόναχο με τον οποίο γνωριζόμαστε τόσο εγώ όσο και τα παιδιά που πήγαν πάνω από δέκα χρόνια.

Ο γέροντας αυτήν τη φορά που πήγαν εκτός όλων των άλλων που τους είπε τους μίλησε και για τα ελληνοτουρκικά. Ο γέροντας λοιπόν τους είπε ότι έγραψε μαζί με τον ηγούμενό του τον πρόλογο για ένα καινούριο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα που ονομάζεται “εμπειρίες προσκυνητών” και το έχει γράψει κάποιος αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας σχετικά με θαύματα, εμπειρίες και γεγονότα που βίωσαν οι προσκυνητές με τον παππούλη τον π. Παϊσιο.

Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν που προλόγησε ο γέροντας αναφέρεται ότι κάποιος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού πολλά χρόνια πριν είχε συναντηθεί με τον γέροντα Παϊσιο και του εξέφρασε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή στο Στράτευμα, του δήλωσε λοιπόν

"Παππούλη εγώ θα παραιτηθώ από το Στρατό δεν μπορώ άλλο", και ο π. Παϊσιος του απάντησε αμέσως υψώνοντας τη φωνή του,

"Όχι δεν θα το κάνεις δεν πρέπει να το κάνεις αυτό" έκπληκτος για αυτήν την εξέλιξη ο αξιωματικός ρώτησε απορημένος, μα γιατί παππούλη?

Του απάντησε λοιπόν ο π. Παΐσιος, και όταν το άκουσα να μου το διηγείται ο φίλος μου, σας λέω πραγματικά ότι ανατρίχιασα, "γιατί εσύ, του λέει ο π. Παϊσιος θα είσαι αυτός που θα αναλάβει τη Διοίκηση του Ελληνικού Στρατεύματος έναντι του επιτιθέμενου Τουρκικού Στρατού".

Και τώρα φτάνουμε στο ζουμί της υπόθεσης. Το όνομα του αξιωματικού για τον οποίο αναφερόμαστε είναι Στρατηγός Γράψας, Άρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο οποίος ανέλαβε την Διοίκηση όλων των όπλων ως αρχηγός ΓΕΕΘΑ τον Σεπτέμβριο του 2007, μετά τις εκλογές παίρνοντας τη θέση του Ναύαρχου Χηνοφώτη, ο οποίος ανέλαβε Υφυπουργός Εσωτερικών στη Θέση του Βύρωνα Πολύδωρα

Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι οι γέροντες δεν μιλούσαν σχεδόν ποτέ ως απλοί άνθρωποι, αλλά ως "δοχεία" του Αγίου Πνεύματος...

http://liondani.blogspot.com/2008/08/blog-post_05.html

Σχόλιο blogger:
Δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι αυτά που έχουν προφητευθεί θα συμβούν αναγκαστικά το 2008. Πάντως οι διεθνείς συγκυρίες (Ρωσσία-Γεωργία- αγωγοί και νατοϊκά πλοία που πλησιάζουν στην περιοχή από τα στενά) προβληματίζουν.


Πριν 20 περίπου χρόνια αγωνιζόμασταν για το βορειοηπειρωτικό:
Στην Αλβανία είχαν κομμουνισμό, κυβερνούσε ο στυγνός δικτάκτορας Ενβέρ Χότζα, οι βορειοηπειρώτες σάπιζαν στις φυλακές και στις εξορίες, και είχε επιβληθεί υποχρεωτική αθεϊα από το 1967 (γκρεμίσματα εκκλησιών, αποσχιματισμός όλων των ιερέων, καμία τέλεση μυστηρίου/λειτουργίας κλπ) και τότε με μια μερίδα μαθητών και φοιτητών (ΣΦΕΒΑ www.sfeva.gr) αγωνιζόμασταν για ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗ Β.ΗΠΕΙΡΟ.

Κανείς δεν πίστευε σε μια προφητεία του Αγ.Κοσμά που έλεγε ότι "το ποθούμενο θα έρθει όταν ρθουν δύο Πασχαλιές μαζί". Το ποθούμενο τελικά ήταν η πτώση του κομμουνισμού, το άνοιγμα των συνόρων και η δυνατότητα στους αδερφούς βορειοηπειρώτες να αποκτήσουν και πάλι εκκλησιές και Ορθοδοξία.

Αυτό συνέβει τον Ιανουάριο του 1990 χρονιά κατά την οποία με το Παλιό ημερολόγιο (πχ στο Αγ.Ορος) εορτάζεται την ίδια ημέρα η Κυριακή του Πάσχα (Ανάσταση) και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (25η Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο). Δύο Πασχαλιές (δηλ ταυτόχρονος εορτασμός Ανάστασης και Ευαγγελισμού της Θεοτόκου συνέπεσαν μια ακόμη φορά - νομίζω το 1912 χρονιά που απελευθερώθηκε η Ήπειρος- περιοχή στην οποία διατυπώθηκε και η προφητεία) και δεν πρόκειε να συμπέσουν ποτέ ξανά.