Σε λίγες ημέρες συμπληρώνετε ένας χρόνος από το πρωινό εκείνο που ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος κυρός Χριστόδουλος μεταβαίνει εκ του θανάτου εις την ζωή. Κάθε ορθόδοξη χριστιανική ψυχή στέκε τε αποσβολωμένη μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες ακούγοντας και βλέποντας τους ''άρχοντες των ΜΜΕ συντετριμμένους..." να ενημερώνουν για την κοίμηση του αρχιεπισκόπου.
Οι ως τότε επικρητές - πολέμιοι αυτής της μοναδικής και ίσως αναντικατάστατης εκκλησιαστικής προσωπικότητας τώρα πονούν και συμμετέχουν στο πένθος που έχει καλύψει την ελληνική επικράτεια.
Είναι πια γεγονός όσο και αν κάποια στιγμή ξέραμε πως θα συμβεί τώρα μας προκαλεί το συναίσθημα που εκείνος πρώτος εφηύρε την ''χαρμολύπη'' μια κατάσταση της ψυχής που αναιρεί δύο συναισθηματικές της εκφάνσεις την χαρά και την λύπη.
Χαρά για τι πλέον ο τόσο ταλαιπωρημένος από την ασθένεια Χριστόδουλος μας παραδίδει την ψυχή του στον Θεό που από μικρό παιδί υπηρέτησε και λύπη γιατί η Ελλάδα,το Έθνος μας και η ορθόδοξη εκκλησία στερείτε έναν άνδρα με γνώμη ,θάρρος ,δύναμη με τις όποιες βέβαια ατέλειες και αδυναμίες του.
Δέκα χρόνια στην ηγεσία της αρχιεπισκοπής και δεν άφησε τίποτε να περάσει έτσι χωρίς να φέρει γνώμη και χωρίς να μην απασχολήσει τον θεσμό της εκκλησίας που ως τότε κοιμόταν στενά περιορισμένος στους ναούς και τις λατρευτικές εκδηλώσεις.
Η αγάπη του για την πατρίδα ,το έθνος και την ελλαδική εκκλησία ήταν αμείωτη και αυτό έκανε πολλούς να τον επικρίνουν και να τον πολεμούν . Απόψεις και φόβους για τους οποίους ο μακαριστός με κάθε τρόπο τους υπενθύμιζε σε κυβερνώντες και "δήθεν'' της κοινωνίας μας.
Ένας χρόνος χωρίς τον κυρό Χριστόδουλο και οι παγκόσμιες πολιτικές,οικονομικές και εθνικές εξελίξης επαληθεύουν τα λόγια του και τις ανησυχίες του που τότε κάποιοι χλεύαζαν και ειρονεύονταν.
Η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας δεν ξεχνά αυτή την τόσο δυναμική προσωπικότητα συγκρίνοντας την με το τώρα.......μια χρονική περίοδο χειμερίας εκκλησιαστικής νάρκης ενώ τα θηρία και τα κοίτη της θαλάσσης παραμονεύουν το έθνος των Ελλήνων και το πλοίο της ορθοδοξίας.--
Ανάρτηση Από τον/την Pοmaios στο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ τη 1/23/2009 08:50:00 πμ
Παλαιότερη σχετική ανάρτηση/κατάθεση για τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο εδώ:
http://antiparakmi.blogspot.com/2008/02/blog-post.html
πνευματικέ μας πατέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο μόνους μας κάνεις να νοιώθουμε ένα χρόνο τώρα με την απουσία σου.
Την ηγεσία της εκκλησίας μας την έβαλαν ήδη στην "κατάψυξη" (την περιόρισαν μόνο στα απολύτως πνευματικά της καθήκοντα- όπως γινόταν και στα κομμουνιστικά καθεστώτα).
Κάθε μέρα οι αναρχικοί βεβηλώνουν τις εκκλησίες μας.
Τα αγαπημένα σου νιάτα τα παρασύρανε και δεν τους έμεινε αποκούμπι ιδανικών και ελπίδας.
Κάνε από τον παράδεισο που θα βρίσκεσαι κάτι ξανά γι αυτό τον τόπο.
ΑΞΙΟΣ,ΑΘΑΝΑΤΟΣ,ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΕΘΝΑΡΧΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Έθνος έχασε ένα αγωνιστή. Απ'οτι φαινεται το κενό που άφησε δε θα μπορέσει ποτέ να αναπληρώσει ο νέος Αρχιεπίσκοπος...
Ολοι θα διναμε τα παντα για να τον ειχαμε και παλι αναμεσα μας !Τον χρειαζομαστε περισσοτερο παρα ποτε,και τωρα που τον εχουμε αναγκη αυτος απουσιαζει...Ας ελπισουμε οτι εκει που βρισκεται μας θυμαται ολους,οτι δεν εχει πιει το νερο της λησμονιας,και οτι διαθετει τη γνωστη του παρρησια και ενωπιον του Θεου για εμας...Το μονο παρηγορο ειναι δυο πραγματα,οτι δεν ποναει σωματικα πια,και οτι δεν ποναει ψυχικα απο τις προδοσιες φιλων,γνωστων και τα πισωπλατα μαχαιρωματα των εχθρων του.Εκει που ειναι τωρα δεν μπορει να τον βλαψει τιποτε,μας λειπει ομως και ποναμε...Χριστοδουλε,Μακαριωτατε της καρδιας και της ψυχης μας ,σε παμε !
ΑπάντησηΔιαγραφή