Αυτό που γίνεται κάθε χρόνο 23 Απριλίου,δηλαδή του Αγίου Γεωργίου,στην Τουρκία,δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί ως ενα "σύγχρονο θαύμα":διότι πώς αλλιώς να αποκαλέσει κανείς τον συνωστισμό δεκάδων χιλιάδων Τούρκων,που περιμένουν ατελείωτες ώρες προκειμένου να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνα,δίνοντας παράλληλα σημειώματα με τις παρακλήσεις τους!
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το δημοσίευμα των "Νεων" σχετικά με το θέμα,«και να χιόνιζε, εγώ πάλι θα ερχόμουν στον Αϊ-Γιώργη σήμερα», μου λέει η Σεμά. Είναι μουσουλμάνα, πιστεύει στον Αλλάχ αλλά και στα θαύματα του ΑϊΓιώργη του Κουδουνά! Πέρσι του ζήτησε σπίτι και της το έδωσε! Κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου χιλιάδες Τούρκοι συνωστίζονται στην Πρίγκηπο και κάνουν την ευχή τους στον Άγιο.
Η Σεμά μοίραζε ζάχαρη στην έξοδο της εκκλησίας. «Ήρθα εδώ για να τον ευχαριστήσω», μου λέει.
Πρώτη φορά άκουσε για τον θαυματουργό άγιο στην τουρκική τηλεόραση πέρσι. Είδε τις ουρές των Τούρκων που περίμεναν έξω από την εκκλησία με τις ώρες για να ανάψουν ένα κερί και να κάνουν την ευχή τους. Ήταν 23 Απριλίου, αλλά αποφάσισε να πάει έστω και την άλλη μέρα. «Είναι θέμα πίστης. Ο άγιος με άκουσε και πραγματοποίησε την ευχή μου», μου λέει η Σεμά. Θα πάει και του χρόνου για να κάνει μια άλλη ευχή. Και μέχρι τότε θα διαβάσει στα τουρκικά την Καινή Διαθήκη που της έδωσαν κάποιοι προτεστάντες έξω από το μοναστήρι.
«Θέλω να μάθω για τη θρησκεία του άλλου», μου λέει η Σεμά.
Στην πλειονότητά του το μουσουλμανικό ποίμνιο του ΑϊΓιώργη του Κουδουνά αποτελείται από γυναίκες με βαθιά πίστη.
Ακόμη και μαντιλοφορούσες ξεχώριζες στην εκκλησία να προσεύχονται με τις παλάμες ανοιχτές προς τον ουρανό, όπως ακριβώς οι μουσουλμάνοι. Ανηφορίζοντας για το μοναστήρι έβλεπα γυναίκες να ανεβαίνουν ξετυλίγοντας κλωστή μέχρι την είσοδο της εκκλησίας. «Τι σημαίνει η κλωστή;», ρώτησα μία από αυτές. Με κοίταξε στα μάτια και γύρισε αμέσως το πρόσωπό της αλλού. Ύστερα πλησίασα μια άλλη που κρατούσε λάδι. «Θα το πάτε στον άγιο;», τη ρώτησα. Σάστισα όταν είδα ότι και εκείνη έκανε το ίδιο. Με κοίταξε και γύρισε το πρόσωπό της αλλού. Μια κυρία που κατέβαινε από το μοναστήρι μου εξήγησε. «Ούτε κι εσείς δεν πρέπει να μιλάτε όσο ανεβαίνετε. Μπορείτε να μιλήσετε μόνο στην επιστροφή. Όταν πια θα έχετε αφήσει την ευχή πίσω». Κοίταξα γύρω μου. Όλοι ανέβαιναν βουβοί προς τον Αϊ-Γιώργη!
Σε ενα ακομα αρθρο(εφημ.Καθημερινή) που αξιζει να διαβασετε,αυτο της γνωστης δημοσιογραφου Μαγιας Τσοκλη,αναφερονται τα εξης:
"Αποφάσισα λοιπόν, χωρίς καλά καλά να ξέρω την απόσταση, να πάω στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά με τα πόδια. Δίπλα στο χώρο όπου σταθμεύουν τα παετόνια, βρήκα την εκκλησία της Παναγίας. Ηταν Μεγάλη Τετάρτη. Τη λειτουργία παρακολουθούσαν πέντε άτομα από τους σαράντα Ρωμιούς που ζουν μόνιμα στο νησί και να σκεφτεί κανείς ότι στις αρχές του 20ού αιώνα η Ρωμιοί της Πριγκήπου έφταναν τις 15.000… Μετά το αντίδωρο, ρώτησα μια κυρία για το προσκύνημα των μουσουλμάνων στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά. «Εντύπωση με κάνει, παιδί μου», μου είπε, «αυτό το κακό τα τελευταία 15 χρόνια έγινε. Στο δικό μας τον καιρό, πού τέτοια πράγματα. Μόνο εμείς οι Ορθόδοξοι πηγαίναμε στον Αη Γιώργη… Πώς μαζεύτηκαν αυτοί τώρα; Δεν είδες τι πουλάνε: κουδούνια και χρυσά κλειδιά για να ανοίγουν σπίτια. Πήγες να δεις; Από κάτω μέχρι πάνω κάνουν ολόκληρους μακαράδες από κλωστή. Τι να πω δεν ξέρω…», συμπλήρωσε."
Οσοι εχουν επισκεφθει την Πολη,θα εχουν διαπιστωσει την υπαρξη πολλων "Τουρκων",οι οποιοι μιλανε απταιστα ελληνικα,φορανε κρυφα σταυρους και στα σπιτια τους διατηρουν βυζαντινες εικονες:ειναι οι λεγομενοι "κρυπτοχριστιανοι",που υπο το φοβο των...Ιουδαιων,κρατανε κρυφη,αλλα ζωντανη την πιστη τους.Πολλοι απο αυτους,ειναι Ελληνες Κωνσταντινουπολιτες,που προτιμησαν να εξισλαμισθουν για τα ματια του κοσμου,προκειμενου να μην εγκαταλειψουν την αγαπημενη τους Πολη,κατα τις φοβερες διωξεις Χριστιανων το 1955.
Αλλοι-κι εδω ειναι το σημαντικο θεμα-ειναι Τουρκοι,οι οποιοι εγιναν Χριστιανοι εν κρυπτω,ειδικα τα τελευταια χρονια:οι πωλησεις της Αγιας Γραφης ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ αγγιξαν τα 8.000.000 (!!!) περυσι,ενω ειναι κοινη η πεποιθηση,ακομα και αναμεσα στους φανατικοτερους μουσουλμανους,οτι οι χριστιανοι πολλαπλασιαζονται συνεχως!
Κι ενω αυτα γινονται στη γειτονικη χωρα,εμεις εδω,κλεισμενοι στη μιζερια της αθειας,του υλισμου,του γραικυλισμου και της στειρας αντιδραστικοτητας,συνεχιζουμε να βριζουμε οτιδηποτε ιερο και οσιο,με...ξεχωριστη ειδικευση τελευταια σε ο,τι αφορα το Αγιον Ορος!!!
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2009/04/blog-post_28.html
Σημείωση blogger: Οι Πομάκοι (που κατοικούν στην ελληνική ορεινή Θράκη και είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα), τιμούνε και αυτοί την συγκεκριμένη ημέρα του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου αλλά με το παλαιό ημερολόγιο που πέφτει 2 περίπου εβδομάδες αργότερα). Μία ακόμη ένδειξη ότι πρόκειται για χριστιανικούς ορθόδοξους πληθυσμούς που εκτουρκίστηκαν βίαια στα χρόνια της τουρκοκρατίας, αλλά που έχουν κρατίσει κάποια χριστιανικά έθιμα (πχ σταύρωμα του ψωμιου, το σχήμα του σταυρού σχεδιασμένο στα πετρόκτιστα γεφύρια κλπ). Επίσης υπάρχουν τουλάχιστον 4 απόκρημνα σημεία στα Πομακοχώρια για τα οποία οι ντόπιοι (Πομάκοι) επιβεβαιώνουν ότι "από εδώ έπεσαν κοπέλες για να μην αλλάξουν την πίστη τους και να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων". Απλά οι Πομάκοι δεν μπορούνε να παραδεχθούνε ότι αυτές οι κοπέλες ήταν Πομάκες. Ποιές άλλες κοπέλες όμως θα μπορούσαν να κατοικούνε στα μέρη αυτά? Αφού όλη η περιοχή κατοικείται ΜΟΝΟΝ από Πομάκους;;
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε την προσπάθεια των Προτεσταντών να εκμεταλλευτούν τα θαύματα του Αγίου Γεωργίου στην Τουρκία.
Αλλά και προφητείες (Αγ.Κοσμά) ότι το ένα τρίτο των Τούρκων θα εκχριστιανισθεί (κάτι που θα ακουγόταν τελείως ουτοπικό πριν λίγα μόλις χρόνια)
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε την προσπάθεια των Προτεσταντών να εκμεταλλευτούν τα θαύματα του Αγίου Γεωργίου στην Τουρκία.
Αλλά και προφητείες (Αγ.Κοσμά) ότι το ένα τρίτο των Τούρκων θα εκχριστιανισθεί (κάτι που θα ακουγόταν τελείως ουτοπικό πριν λίγα μόλις χρόνια)
Είναι εντυπωσιακό αλλά πιστεύω αναμενόμενο.Εξ'άλλου η πλειοψηφία αυτών των πληθυσμών ήταν χριστιανοί που απλά δήλωναν στην συνέχεια μουσουλμάνοι για να σώσουν τη ζωή τους και τα σπίτια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά εμείς τους έχουμε ξεχάσει από καιρό...