Ήρθε σε αυτό τον κόσμο χωρίς να το επιδιώξει…
Έζησε τη ζωή του χωρίς να καταφέρει ποτέ να προσαρμοστεί…
Έφυγε από αυτήν πρόωρα, επειδή αυτός το θέλησε…
Μαγκιά και παλικαριά ή δειλία και τρέλα;
Όπως και να έχει, ένα πράγμα μόνο μπορώ να ευχηθώ: Να έκανε το σωστό… Εκεί που βρίσκεται τώρα, να είναι καλύτερα για εκείνον!
Μαγκιά και παλικαριά πραγματικά δεν πιστεύω ότι είναι, αλλά ούτε και τρέλα. Μάλλον αδυναμία. Το κακό είναι ότι η αυτοκτονία ποτέ δεν είναι λύση (εκτός ίσως σε πραγματικά ακραίες περιπτώσεις, π.χ. όταν ξέρεις ότι θα σε βασανίσουν και μετά θα σε σκοτώσουν). Όσο δυστυχισμένος και να είναι κάποιος, πώς μπορεί να μην ελπίζει; Υποθέτω ότι η απώλεια κάθε ελπίδας είναι που οδηγεί κάποιον στην αυτοκτονία. Διαφωνώ ριζικά με αυτή την επιλογή, αλλά το θέμα είναι ότι πέρα από οποιαδήποτε φιλολογία που μπορεί να αναπτυχθεί περί του θέματος, το πιο σοβαρό και σημαντικό είναι ότι σ' αυτή την περίπτωση, όπως και σ' όλες, χάθηκαν πολλοί άνθρωποι, εκλιπόντες και παραμένοντες. Πραγματικά κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε παπμπριζ, σχετικά με την «αδυναμία» που λες… Βρίσκω ότι υπάρχει μια αντίφαση εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μια είναι αδυναμία το να μην παραμένεις στη ζωή για να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις της. Από την άλλη όμως, χρειάζεται «δύναμη» και κουράγιο για να κάνεις αυτό που έκανε ο Π.Μ…
Όσον αφορά το θέμα της «επιλογής» αυτό είναι ένα άλλο, τεράστιο κεφάλαιο.
Είναι ή δεν είναι η αυτοκτονία επιλογή;
Υπάρχει όντως μια αντίφαση στο θέμα δύναμη-αδυναμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με το θέμα της επιλογής, σχεδόν πάντοτε υπάρχουν επιλογές, άσχετα με το πόσο επιθυμητές ή δυσάρεστες είναι όλες τους.
Pos efyge to palikari?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε σφαίρα στο κεφάλι (αν είναι αυτό που ρωτάς...)
ΑπάντησηΔιαγραφή