Πότε επιτέλους η Αθήνα θα γίνει ελληνική;

(EΙΡΗΣΘΩ, του ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ από Εφ. Σημερινή)

Ενωτικό Δημοψήφισμα
ΣΤΙΣ 22 Ιουλίου 1878 που τερματιζόταν η πρώτη Τουρκοκρατία 307 ετών και η Κύπρος παραδιδόταν στη βρετανική αποικιοκρατία, οι Κύπριοι υποδεχθήκαμε τους Εγγλέζους με την ψευδαίσθηση ότι «η Μ. Βρετανία θα βοηθήση την Κύπρον, όπως έκαμε και με τας Ιονίους Νήσους, να ενωθή με την Μητέρα Ελλάδα». Με τέτοια λόγια υποδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος τον πρώτο Άγγλο κυβερνήτη σερ Γκάρνετ Τζόζεφ Γούσλεϊ.

Οι αυταπάτες μας, έσπαγαν τα μούτρα τους, δεκαετίες και δεκαετίες. Μέχρι και τις αγριότητες της στυγνής Παλμεροκρατίας που επιβλήθηκε μετά τη συντριβή της εθνικολαϊκής μας εξέγερσης των Οκτωβριανών του 1931 υπέστησαν.

Ξαναγεννήθηκαν, όμως, οι ψευδαισθήσεις όταν συστρατευθήκαμε με τους Δυνάστες μας εναντίον του Ναζισμού και του Φασισμού. Και πήραμε τοις μετρητοίς τις υποσχέσεις τους ότι με τη νίκη επί του Χιτλερισμού θα αναγνωριζόταν, όπως σε όλους τους λαούς και σ' εμάς, το Δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης.

Μετά από 72 έτη Αγγλοκρατίας, σαν σήμερα πριν από 58 χρόνια τις Κυριακές 15η και 22α Ιανουαρίου 1950, με επικεφαλής την Εθναρχία και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β΄, οργανώσαμε το Ενωτικό Δημοψήφισμα. Από τους 224.747 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, οι 215.108, δηλαδή το 95,73% υπογράψαμε, με όνομα και επίθετο στις ενορίες, κάτω από το «Αξιούμεν Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα».

Κι όταν η εθνική μας πρεσβεία, με επικεφαλής τον μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανό πήγε τους τόμους με τις υπογραφές του Δημοψηφίσματος στην Αθήνα, η υποταγμένη στους Εγγλέζους συμμάχους κυβέρνηση της Ελλάδος αρνήθηκε έστω και να τους παραλάβει !!! Ο αντιπρόεδρος τής τότε κυβέρνησης Πλαστήρα, Γεώργιος Παπανδρέου, είχε πει, 31η Μαΐου 1950, στον δήμαρχο Λευκωσίας και προσωπικό του φίλο Θεμιστοκλή Δέρβη, το «ζουμί» τής εν Αθήναις Ξενοκρατίας: «Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν και δι' αυτό δεν ημπορεί λόγω Κυπριακού, να κινδυνεύση να πάθη από ασφυξίαν»! Αυτή υπήρξε ανέκαθεν η ουσία της κακοδαιμονίας του Ελληνισμού.

Κι όταν ο ίδιος Γεώργιος Παπανδρέου, πρωθυπουργός πλέον με την Ένωση Κέντρου έδειξε, από το 1964, τάσεις ν' αναπνεύσει επιτέλους η Ελλάς με ελληνικούς πνεύμονες, οι Αμερικανοί σύμμαχοι έστειλαν τα τανκς της ανθελληνικής Χούντας κι επέβαλαν την 7χρονη δικτατορία για να φέρουν στην Κύπρο, διά του Αττίλα '74, τη 2η Τουρκοκρατία.
Τα 58 χρόνια από το Δημοψήφισμα έδειξαν, φρονούμε, ότι το κρισιμότερο ερώτημα λάθος τίθεται αν η Κύπρος είναι ελληνική, εκεί που θα 'πρεπε πάντα να είναι: Πότε επιτέλους η Αθήνα θα γίνει ελληνική;



Σημείωση andkand:

Προσφωνώντας τον πρώτο Άγγλο κυβερνήτη σερ Γκάρνετ Γούλσλεϊ κατά την άφιξη του στην Λάρνακα στις 22.7.1878 ο επίσκοπος Κιτίου Κυπριανός είπε μεταξύ άλλων:
«Δεχόμαστε την αλλαγή της κυβέρνησης, επειδή πιστεύουμε ότι η Μεγάλη Βρετανία θα βοηθήσει την Κύπρο, όπως έκαμε και με τα Ιόνια Νησιά, να ενωθεί με την μητέρα Ελλάδα, με την οποία είναι φυσικά συνδεδεμένη» (Απόσπασμα από τους Τάϊμς του Λονδίνου στις 7.8.1878.)

Σύμφωνα με τον Λάμπρου (2004), ο οποίος αναδημοσιεύει την δήλωση, (σ.21) το απόσπασμα αυτό λανθασμένα αποδόθηκε από ορισμένους στον αρχιεπίσκοπο Σωφρόνιο.

Ο πόθος των Ελλήνων της Κύπρου για ένωση με την Ελλάδα προϋπήρχε πολύ πριν την άφιξη των Βρετανών. Τα λόγια του Κιτίου Κυπριανού εξέφραζαν το σύνολο του κυπριακού ελληνισμού που ζητούσε Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα!

Πηγές:

- The Times [Newspaper] (7.8.1878)

- Λάμπρου, Γιάννης Κ. (2004). Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία 1960-2004 : ιστορία του κυπριακού, σ.21